Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
O kobiecości

CZEŚĆ :)

Kilka dni temu było nasze cudowne święto. I oprócz kwiatka od chłopaka dostałam taki wspaniały komplement: 

"Daleko ci do typowej kobiety" 

I w sumie może i racja. Tylko co takiego wyznacza kobiecość? Ubranie? Makijaż? Obcisła sukienka, dekolt, buty na obcasie, długie włosy i czerwone paznokcie? Chyba każdy stwierdzi, że jest to kobiece. Ok. Krótkich włosów nie mam, delikatny makijaż noszę, paznokcie z reguły maluję, a sukienki zwłaszcza latem uwielbiam. 

Aleee, nie lubię kwiatów! Dostałam kiedyś dwadzieścia jeden róż na dwudzieste pierwsze urodziny i był to najgorszy prezent w moim życiu. Bo co mi po kwiatach? Tylko szkoda później wyrzucać. 

Ale bukiet idealny: 

:)

Poza tym nie przepadam za zakupami! Maraton po centrach handlowych i godziny w przymierzalniach są totalnie nie dla mnie. Zakupy nigdy nie poprawiały mi humoru, a wręcz przeciwnie! To dołujące gdy nic nie możesz na siebie znaleźć, a spodnie które ci się podobają są za małe. No i ceny! Kasa znika z portfela w tempie ekspresowym. 

Nie lubię filmów romantycznych!! Najczęściej są przewidywalne, naiwne i nudne. Para osób zakochujących się w sobie, przeszkoda, happy end. 

Mało mówię. Stereotyp kobiety, której się buzia nie zamyka to zdecydowanie nie ja. Nie czepiam się, nie analizuję, nie jestem przesadnie zazdrosna. Co najlepsze często właśnie o to mój chłopak ma do mnie pretensje.

Nie jestem wylewna w uczuciach, taki mam już niestety charakter. Nie lubię mówić o tym co czuję i sto razy bardziej doceniam nie słowa, a czyny. Powiedzieć można wszystko, większy wysiłek trzeba włożyć w działania. 

Nigdy nie marzyłam o białej sukni, bajkowym ślubie i wielkim weselu. Wręcz przeciwnie. Jak ślub to skromny, w gronie najbliższych mi osób. Zamiast wesela wakacje we dwoje w tropikalnym kraju. 

Impreza? 10 min i mogę być gotowa, nie potrzebuję kilku godzin. A naprawdę znam takie osoby. 

- Co robisz? Idziesz wieczorem na miasto? 
- A nic w domu siedzę, ale nie idę, nie zdążę.
- Wychodzimy za dwie godziny
- No właśnie...

Niestety kobieco przejmuję się sylwetką i zawsze mogłabym mieć te kilka kg mniej.
Niekobieco jednak traktuję czekoladę, która mogłaby dla mnie nie istnieć. Za to dobrym ciastem nie pogardzę. 

Ale czy prawdziwa kobieta powinna kochać zakupy, być nadopiekuńcza, wrażliwa, płaczliwa, czytać romanse, zachwycać się Johnnym Deppem, leczyć smutki czekoladą, spędzać godziny przed lustrem, gotować i plotkować? Myślicie, że coś w tym jest? Jeśli tak to naprawdę słaba ze mnie kobieta :) 

PA :)