Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Razem chorujemy :(

Dziś rozłożyło też mnie i takim oto cudem spędzamy razem dzień w łóżku. Oglądamy książeczki, bajki, przytulamy się, wygłupiamy i tak czas leci... Mała ma trochę wiecej energii niż ja ale jakoś udaje mi się ją ogarniać. Rano chwilę była mama, przywiozła zakupy i lekarstwa, zrobiła córeczce śniadanie i ją nakarmiła. 

Dzwoniłam do Lubego, bo wydzwaniali do mnie w sprawie prezentu weselnego, załatwia to on z bratem ale z ich wspolnym organizowaniem czegos jest tak jak z jego obietnicami - zawsze cos tam nie do konca wychodzi. Brata dziewczyna dzwonila do mnie, bo nie do konca wierzy swojemu chłopu, ze on to zalatwil :) Pyta się mnie a ja nic nie wiem wiec zasiegnelqm wiedzy od mojego Lubego. Rozmowa byla, krotka, rzeczowa. Powiedzial, ze jeszcze z btratem omnie rozmawial - tego mozna bylo sie spodziewac. Zapytalam o to co chcialam wiedziec i powiedzialam 'to narazie'. Slyszalam, ze chcial zapytac o cos, ale ja nie chcialam, zeby wykorzystywal mojego telefonu do niego na tlumaczenie sie ze wczorajszej akcji czy pytanie o to jak się mala czuje. Niech sam się pofatyguje i zadzwoni jak cos chce się dowiedziec. Ach wszystko się komplikuje jakby mało bylo skomplikowane...