Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
już po uroczystości

witam wszystkich

dawno mnie nie było ale czas tak szybko ucieka,jestem już po komunii syna(16.05) na szczęście wszystko się udało ,w kościele pięknie bardzo się wzruszyłam i łzy poleciały wszystko zgodnie z planem oprócz pogody i wydatków,ale mam to za sobą i z tego się cieszę teraz biały tydzień i można zacząć spokojnie żyć .Codziennie muszę prać albę bo po każdej mszy wygląda jakby Filip wytarł kurze nie tylko w kościele.

Waga 1 kg.więcej niż na pasku ale co się dziwić na tyle jedzenia i tort i ciasto i mięśa i wszystko inne nic nie było niskokaloryczne,przed komunią miałam o wiele mniej ale to nerwy ,a szczególnie jak widziałam jak mój jubileusz znika,miałam nadzieję,że zostanie jeszcze odrobina na wakacje,ale niestety nic nie zostało ,jeszcze zabrakło,ale impreza się udała i to jest najważniejsze.Muszę też dodać,że poszłam po siedmiu latach do spowiedzi,byłam na Franciszkańskiej i trafiłam na księdza,który wojnę jeszcze pamięta,dał mi takie kazanie,że może być pewien,że nigdy więcej tam nie będę się spowiadać.

Jeszcze ze dwa dni luzu i potem ostro za dietę,bo jak chciałam kupić kreację to wszystko co ładne to za małe ,ale na szczęście znalazłam sklep z rozmiarami 48 i większymi i kupiłam w środę przed komunią bluzko-żakiecik (w biało czarną nieregularną kratkę) z kródkim rękawem za 140zł.i spódniczkę za 80zł(klasyczną czarną),a czarny zakiet miałam od zeszłego roku.

Teraz będę częściej zaglądać więć na razie pozdrawiam.........