Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
wiem...

od 7 lat mieszkam w UK mam tez 4 letnia corke, nie wyobrazam sobie wracac do PL...

od 7 lat mieszkam w UK mam tez 4 letnia corke, nie wyobrazam sobie wracac do PL...

od 7 lat mieszkam w UK mam tez 4 letnia corke, nie wyobrazam sobie wracac do PL...

ja sama zastanawiam się nad wyjazdem za granicę,mój mąż jest tam już 2,5 roku i ciągle się waham. Tu nic dobrego nas nie czeka ale szkoda mi dzieci,szczególnie starszego-zanim by się zaaklimatyzował byłoby ciężko. To jest trudny temat,ale na pewno będzie im tam dobrze,najważniejsze, że razem.

Trzymaj się!:*

śliczna dziewczynka :)))

bedzie dobrze! To dla nich wielka szansa, na lepsze zycie i przede wszystkim samodzielnosc!!!A Ciebie beda odwiedzac :)

moja mama przeżywała dokładnie to samo kiedy ja z synem wyjeżdżałam do Irlandi :) życie na pewno jest łatwiejsze i mniej stresujące,a co Majeczki to jezyk załapie szybko, mój syn po pół roku tak smigał że mój mąż sie go pytał co znacza niektóre wyrazy :)) a teraz po 2 latach jest najlepszym uczniem w klasie!!! dzieci sie bardzo szybko uczą. Wszystko będzie dobrze...

Myślę, że młodzi wygrali los na loterii, że udało im się wyjechać i to całą rodziną. Co ich tu czeka? Bezrobocie i gnieżdżenie się - dosłownie - w takim małym mieszkaniu? W tej sytuacji może być tylko lepiej. Popatrz, jak ja staję na głowie, żeby wyjechać do Niemiec,a mi nie wychodzi, a przecież dzięki temu poprawiłabym swój byt, odbiłabym się od dna, zmieniłabym sytuację mieszkaniową itp. i td. Wyszło by mi to tylko na lepsze, no i chyba dlatego mi się to nie udaje...

Ja studiowalam w anglii 3 lata i wrocilam do Polski. Teraz z perspektywy mysle sobie, ze moze trzeba bylo zostac. Mialam juz tam wszystko. Wrocilam turaj i rozczarowanie za rozczarowaniem. Ten kraj nie daje zadnych szans czy mozliwosci! Ja swoim rodzicom kupiwalan bilety lotnicze jak juz bardzo tesknilam i tym sposobem widzielismy sie co 3 miesiace. I tak dlugo, poniewaz kiedy sie pracuje w domku mozna byc co miesiac!!! Nawet na weekend przyleciec i zobaczyc sie z bliskimi;) teraz sie zastanawiam czy nie wracac... Ciesz sie szczesciem dzieci, bedzie im tam duzo lepiej, spokojniej, bezpieczniej.

spokojnie. dobrze będzie- zmiany są zawsze na lepsze! :)

śliczna dziewczynka. wszystko im się ułoży, spokojnie!

nie dziwię się...musi ci być cieżko...moja mama zawsze gdy odjeżdżamy od nich po wizycie to ryczy... tak to już jest....mnie pewnie też to kiedyś czeka....jak ludzie się kochają to tęsknią...będzie dobrze! na emeryturze wyjedziesz do nich:*)

Jaka słodka ta niunia! Nie moge sie napatrzeć...

*przytula*

Ejze? spokojnie:)) tez mam corke na wyspach i najwiekszym problemem jest przywykniecie mamus i babc;))) bedzoe dobrze.

Małgosiu znam to już od sześciu lat to przeżywam i przeklinam dzień kiedy otworzyli dla nas granice.Mam jednego syna z rodziną mieszka w Dublinie,a my z mężem od czterech lat kiedy w listopadzie urodziła nam się wnusia Amelka latamy do nich na urodziny wnusi.Jest im tam dobrze syn sam pracuje i stać ich na wczasy na Kanarach,co roku są w polsce dwa ,trzy razy i ja wiem że mają dobrze już przywykłam .Dziś kiedy żegnałam się z synem w domu też ryczałam - w tym tygodniu pracuję od 13 i nie mogę jechać z nim na lotnisko.Wiem co czujesz im będzie dobrze ,a Ty poczujesz ulgę.Jak czytam Twój pamiętnik to ryczę jak bóbr wiem co czujesz.Trzymaj się .Pozdrawiam. ps.My prawie codziennie rozmawiamy na Skypie - jak to dobrze że jest takie udogodnienie.:))

Ech ciężka sprawa, ale tak jak SLIM2BE, myślę, że jak już się im tam ułoży i będziesz wiedziała, że jest im tam dobrze, to jakoś to sobie poukładasz i będzie lżej. Pozdrawiam :)

jak bedzie Im tam dobrze, to mysle. ze poczujesz ulge...

Majeczka jest prześliczna i na pewno przekochana.. :) współczuje,że musisz przezywac takie rozstanie..