Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
pojechali.....

mam wrażenie, że Wnusia jest podobna do Ciebie, jakby była Twoją córeczką

Takie jest to zycie niesprawiedliwe :(

Oj dobrze cie rozumiem......ja zostawiam tak schorowanych rodzicow kilka razy w roku i wcale nie jest lżej z każdym kolejnym wyjazdem :(

I dobrze, że pojechali !!!!! Będą żyć jak ludzie , gratuluję im odwagi . Mój mąż pracuje za granicą a ja nie mam odwagi zabrać dzieci i jechać za nim !!! Żyjemy na odległość i to jest do niczego. Życzę im powodzenia ,a Tobie ,żebyś szypciutko do wnusi pojechała :)))))

Ja też siedzę w UK, wiem, że rodzicom ciężko bo tęsknią ale tu jest mi lepiej, łatwiej się żyje. Kontaktujemy się codziennie przez skypa (wiem, że to nie zastąpi realnej wizyty), do tego samolotem chwila i jestem u nich ;)

oj chyba każdemu łzy z oczu płynęły jak się to czyta :) ja jestem w Anglii już 5 lat i tez wyjechaliśmy razem z mężem ,mój synek miał wtedy 6 lat . Było ciężko na początku, ale szybko stanęliśmy na nogi i teraz jest super, do Polski raczej nie wrócę bo niema po co. Mojej mamie też nie było łatwo płakała, ja tez jak wyjeżdżaliśmy, i jest tak nadal za każdym razem. Kiedy się widzimy z mama i siostrami to lecą łzy :) będzie dobrze !!!

o rety az mi samej lzy polecialy ;( Trzymaj sie i mysl pozytywnie !

może tak będzie dla nich lepiej? a przecież to nie koniec świata. teraz można nawet za złotówke polecieć czasem. 2 godzinki i z wnusią można być:)

aż mi łzy poleciały, boli, ja mam córcie 4letnią, z moją Mamą i Tatą ona i ja jesteśmy bardzo związane, nie przelewa się nam ale najważniejsze że mamy siebie, dlatego wiem jakie to trudne, pomyśl, że tam będzie zyło im się lżej a Wnusia przecież zna Babcię i na pewno będziecie się odwiedzać :-) bądź silna

ojej :(

o Matko i ja sie poryczałam. Trzymaj sie kochana!!!

przykro... ale zobaczycie sie wkrotce! ;)

Bądź silna. Musisz byc!

Staja mi przed oczami obrazy sprzed dwoch lat. Tyle tylko, ze ja bylam w tym samochodzie, razem z ukochana wnuczka mojej mamy. I chociaz wszystko sie jakos poukladalo, to nadal jest mi czasem tak ciezko i tak bardzo brak, tych co zostali. Dobrze, ze malutka jest na tyle duza, ze bedzie o Tobie myslec, pytac i tesknic. Bo ja za granica urodzilam druga corke i ona po prostu nie zna mojej mamy, widziala ja trzy razy a jest mala wiec zapomina. Z dwojga zlego to juz chyba lepsza ta tesknota za kims, kto zdazyl Cie pokochac, niz mysl, ze nie pokocha, bo nie zna. Sciskam Cie mocno.

Trzymaj sieGocha!a Anglia nie taka zła jak ją malują.mowię z dutopsji;-)x

Rozumiem dobrze Twój ból i wkurza mnie to bardzo ,że ludzie u nas nie mają żadnych szans na godne życie i muszą wyjeżdżać .trzymaj się

Poryczałam się jak głupia... bo chyba czeka mnie to samo tylko ja będę wyjeżdżającą i nie mogę sobie wyobrazić ani nas w tej sytuacji ani naszych rodziców. dziewczynki bez dziadków chyba uschną. Dlatego cały czas to odwlekam ale mąż tam już jest i ileż można być osobno... :( Trzymaj się mocno!

oj wyobrazam sobie co Ty teraz przezywasz....:(.

Wiem jak to boli starsznie przezywam jak musze wracc do Anglii i zegnac sie z rodzina 3maj sie gosiu z czasem sie przyzwyczaisz.

to smutne że żyjemy w takim kraju :( gdzie młodzi zdolni nie mają prawa godnie zarabiać i byc z bliskimi