Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Grunt to nie wypaść z rytmu.

Kolejni goście pojechali, czas na złapanie oddechu przy kawie. Teściowie byli od czwartku do dzisiaj. Nie są to kłopotliwi goście, kolacje i śniadania ogarniają sami, zresztą u nas też najczęściej te posiłki jemy osobno lub ewentualnie w parach, bo są zależne od pory wstawania i chodzenia spać. Grunt, że nie trzeba było szykować x-rzeczy wystawiać na stół do salonu i siedzieć potem, wiadomo jak się siedzi przy zastawionym stole to zawsze coś w oko wpadnie. Obiady gotowałam, zupa i drugie i tu wszyscy razem jedliśmy, ogólnie u mnie obiady jada się razem, poza dwoma dniami gdzie nasz rozkład dnia to uniemożliwia, np. syn kończy o 18.25 albo jak mąż z pracy wraca później.

Ale wiadomo jak goście to trzeba z nimi czas spędzać, więc czasu na inne rzeczy brak. Teraz udało mi się wygospodarować to i owo dla siebie. W czwartek jeszcze przed ich przyjazdem był spacer, a potem pieszo po syna. W piątek po południu wyszłam na 2 h na marsz. Sobota spacer rodzinny, ponad godzina. Niedziela na straty odnośnie aktywności, więc zaliczamy ją jako regenerację. Cały dzień lało, wiało i ogólnie nie fajnie było. W domku napaliliśmy w kominku, odpaliliśmy planszówki i było naprawdę miło. Kroków  8 000 ale aktywnie spalonych kcal tylko 226. Mój anty rekord. Jednak patrząc całościowo to nie jest źle. Podsumowanie tygodnia zrobię jutro.

Dzisiaj zaszłam do szpitala, na drugi koniec miasta, zarejestrować się do neurochirurga, od 3 tygodni nie mogłam się dodzwonić do ich rejestracji. Termin wizyty mam na kwiecień 🤪 Skierowanie dostałam od ortopedy. Mam w odcinku lędźwiowym 3 przepukliny, uciskające worek oponowy i z uciskiem korzeni. Stąd bóle, ograniczenia ruchów i niestety problem z "uciekającym" kolanem. Operacji na 90% da się uniknąć ale muszę być pod opieką neurochirurga. Musiałam wykreślić sporo aktywności, które wcześniej były normą ale przywykłam już do tej zmiany. Mam świadomość, że w przypadku różnych schorzeń lepiej nie ćwiczyć niż ćwiczyć nieprawidłowo, bo można sobie bardzo zaszkodzić. Dlatego robię tylko to na co mi zezwolono, na tym etapie. Wiem, że taka czy inna aktywność to jest super na to czy tamto, ale kijki, rower, bieganie, step, skakanka i sporo innych nie są dla mnie - na tym etapie. Kiedyś wiele robiłam, ćwiczyłam z obciążeniem, skakałam itp. teraz uprawiam namiętnie chodziarzowi i w ograniczonym zakresie siłowo coś robię, ale co najważniejsze, przywykłam do tego i nauczyłam się to lubić. Nie rozpaczam co straciłam, cieszę się z tego co mi pozostało. I wiem, że może być lepiej, będzie lepiej, pomału ale będzie. Już jest lepiej. Bóle zmniejszyły się o 60 % odkąd odciążam a nie obciążam kręgosłup i dłonie. 

Zmykam poogarniać chałupę, potem po młodego do szkoły a potem poczytam co tu słychać u znajomych, zaniedbywanych przeze mnie przez ostatnie kilka dni.