Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Skończyło się dobre...

Mój cudowny apetyt i nieopisana radość jedzenia odeszły w siną dal. Na brokuły nie mogę patrzeć, Walentynkową białą rybę pięknie upieczoną przez P. wyrzucilam do kosza, a potem dokładnie wyszorowałam całą kuchnię, bo nie moglam znieść jej zapachu. Jem głównie węglowodany proste  - czytaj chlebek, ogórki kiszone i śledzie w śmietanie, jakimś cudem zdobyte w Lidlu (zakupienie śledzi w regionie, w ktorym mieszkam graniczy z cudem). Pięknie, po prostu wzorcowo! Przytylam 2 kg i na razie waga stoi. Mdli mnie wieczorami i wtedy naprawdę muszę coś zjeść, żeby się lepiej poczuć. Do tego wszystko mnie boli i czuję się jakbym miala grypę. Poziom energii - 2. ochota na aktywność 0. Pomijając te narzekania i stopień mojej drażliwości ostatnimi czasy - JEST SUPER :) Maluszek rośnie i czuje, że wszystko jest dobrze. Pierwszą wizytę mam dopiero w 10 tygodniu, więc za 2 tygodnie, a pierwszy skan za 3 tygodnie i nie mogę sie już doczekać. Bardzo mi brakuje polskiej opieki zdrowotnej, gdzie ilość badań i wizyt kontrolnych powoduje, że kobieta czuje się zaopiekowana. Będę rodzić w Polsce, to już postanowione.