Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Trochę optymizmu :))

Święta tuż, tuż i nie ma co smęcić :))

Prezenty zakupione, choinka ubrana, a nasze nastroje proporcjonalne do okoliczności , czegóż więcej potrzeba do stworzenia rodzinie świątecznej atmosfery??

Sprzątac, czy nie sprzątac ? Takie mam dylematy w przededniu wyjazdu do Zabrza :)) Chyba pomyśle o tym jutro :)

Wczoraj wieczorkiem byliśmy z meżem na piwku i pizzy .Prawie rok nie wychodziliśmy gdzieś razem . Dzisiaj udaliśmy sie z kolei na goracą czekolade do kafejki :)) Oj nie było to niskokaloryczne danie :)

Dzieciaczki do snu ułozył Bartek :)) Doszliśmy do wniosku, że maluchy są już na tyle zadomowione, że pora, aby starszy brat troszkę sie nimi zaopiekował :)
Ku naszemu zdziwieniu Bartek bardzo chętnie pomaszerował po nie do przedszkola, a wieczorem przypilnował, aby obejrzały wieczorynke , umyły zęby  i poszły spać. Mówił, że miał drobne kłopoty z dyscypliną, ale i tak był bardzo zadowolony i dumny z siebie, że dał sobie rade. :))

My tez jesteśmy dumni, że tak łatwo przychodza nam wszelkie zmiany. Nasze dzieci sa wyjątkowe :)) Codziennie o tym pamiętamy i każdego wieczora dziękujemy Opatrzności czy jeżeli ktoś woli Bogu za to, że odnaleźliśmy się na tym ziemskim padole :))

Na koniec wieczorna rozmowa z Patrykiem :

P -na kolacje będę jadł kulki z mlekiem, albo moga byc płatki ,
M- dzięki , jesteś bardzo łaskawy :)
P-jestem łaskawy, jak konduktor z Warszawy. Prawda, że Agata mieszka w Warszawie?
M-prawda i niedługo do nas przyjedzie. A jutro do Warszawy pojedzie Bartek.
P- wiem do taty Tomka,
M- tak, Twój tata nie jest tatą Bartka,
P- wiem, a kiedyś byliśmy u cioci Marzenki, na którą mówilismy mama. A kupisz mi taki sam komputer ze światełkami? Chciałbym miec też takie same przyciski :)))

Hehehehe, i tyle myśli w jednej krótkiej rozmowie :))