Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
O wrażliwości.....

Zdrówko Mariolciu, za Twoje zdrówko!

to chemia Twojego organizmu! Zaburzona przez chemię. Postanowiłam sobie wybaczyć, że byłam taką wrażliwą idiotką i było mi szkoda mojego biednego P.M. (na tym to polegało) - na Twoim przykładzie widzę, że na hormony nie ma rady!!! Zaburzone ilości i skutek taki, że człowiek użali się nawet nad małym głodem, a co dopiero nad dużym:)) To chyba przyroda tak wymyśliła, żeby kobiety nie wyrzucały malutkich ludzi, świeżo po bolesnym porodzie w krzaki, tylko użaliły się nad wrzeszczącym tobołkiem i dały mu jeść:)))) Niektóre biedaczki nie mają tych hormonów, ale Ty o tym NIE MYŚL. Bądź wrażliwsza jakiś czas - co Ci zależy - płacz! A co! Ściskam.

A Nasza Szkapa? Płakałam jak bóbr. Oraz był taki mały Nemeczek w Chłopcach z Placu Broni - ale to było 30 lat temu! Potem prawie nie płakałam - tak z 10 razy do kupy. Ostatnio zaś płakałam na widok moich czarnych rajstop - wiszących w łazience - i co Ty na to??? He he. (To hormony)

z tym komentarzem to mogłaś być tylko ty!:)) pozdrawiam!

odpowiadając na Twoje pytanie pewnie dlatego,że: Zawsze byłam kobietą wrażliwa , szczególnie na krzywde zwierząt i ludzi (kolejnośc nie jest przypadkowa). Im jestem chorsza, im starsza to kurna chata zupełnie mnie pogięło. Każdy biegajacy pies czy kot zwraca moja uwage i gdyby nie resztki rozsądku i świadomość, że świata nie zbawie , to połowa tych nieszczęśników znalazłaby sie w naszym domu. Lubie kupić jedzenie żebrakowi, dołożyć sie do świątecznej paczki czy dać grosz na rzecz chorujacych.Ale dziś ......dzis płakałam na bajce rysunkowej. Wiem, to juz przegięcie. :)) Szkoda mi było szczurków, bo zostawiła je mała dziewczynka, którą porwano :)) W ogóle szkoda mi bardzo bakterii, które w reklamie zabija domestos i małego głoda, którego tak strasznie traktuja w reklamie serka danone. Uśmiecham sie jak to pisze, ale czuje to naprawde :))) Teraz chyba rozumiesz? Co do włosów to znając Ciebie zrobisz to co moja znajoma- weźmiesz maszynke i sama sie ogolisz.Ech Mariolka Ty silna krucha kobieto.

Mam też taki charakter,że płaczę byle czego (na bajce jeszcze nie płakałam)ale od pewnego czasu przestaję litościwie patrzeć na bezdomnych.Codziennie przechodzę obok noclegowni a tam chłopy jak konie między 40-50 rokiem życia siedzą i palą papieroski latem robią grila nie martwią się o pracę o opał nawet co ugotować na obiad kolega jest informatykiem prowadzi tam kurs i mówi że strasznie jedzie od nich alkoholem a moi rodzice po wielu latach pracy mają po 600zł emerytury rolniczej z czego połowę wydają na leki dziwne czasy nastały opłaca się być nierobą.Może pomyślisz że jestem nieczuła ale tak nie jest tylko wkurza mnie ten widok!

komentarz do "zaduszkowych" przemyslen...(bo, a noz, nie zauwazysz ich, a ja przeciez nie lubie byc nie zauwazona!) - zgadzam sie z Toba w 100%! Temat w naszej kulturze (sic!) katlickiej - ukrywany skrzetnie , z falszywa powaga traktowany -powoduje szok, gdy sie faktem stanie!- powoduje zupelny chaos w zyciu osob bliskich, ktorzy "zaskoczeni" tym faktem, nie wiedza co poczac...Pozdrawiam!

Mariolu..

bo ja na razie jestem abstynentką ze względu na moją wątrobę... a winka tak bym się napiła.. :)))

na zdrówko...