Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Święto lasu .....

Rodzinka misiów na fotce- miodzio:) druga z dziećmi bardzo rozbrajająca. Uwielbiam takie szkraby:)

pław, rozkoszuj się, oddychaj tym szczęściem rodzinnym. Czerp z niego ile tylko się da. Jestem przekonana, że wszystko to pozytywnie wpływa na Twoją psychikę. Daj sobie też pomóc, nawet jak nie zawsze jest zrobione wg Mariolkowych zasad, to jednak z tej właśnie miłości, dobrych intencji i chęci odciążenia Perfekcjonistki. A Perfekcjonistką to może się stałaś bez prób i błędów? Pozwól pomocnikom potrenować. Nabiorą wprawy i będzie ok. Wiem co mówię. Cierpiałam podczas pzryzwyczajania mojej rodziny do współdziałania. Mogłam wszystko zrobić , szybciej, lepiej. Znalazłam pokłady cierpliwości w sobie samej i dziś nie żałuję. Misie Grabosie są śliczne, a stroje dzieci wspaniałe. Sama wszystko wykombinowałaś? No to uznanie. Buziaki dla całej misiowej gromadki

A STROJE JAKIE PIEKNE :) A NAJWAZNIEJSZE TO TO ŻE SAMOPOCZUCIE WIDZĘ U CIEBIE LEPSZE :))))))

jakie piękne misie!!!

Piękne te Wasze "Misie". Hm... Bartek kościół zna dzięki babci Ewie, wie, że tam "mieszka Bozia". Od czasu złych doświadczeń z Bartka chrztem instytucja kościoła jest dla mnie jak każda inna - idę, kiedy muszę. Co wcale nie oznacza, że nie wierzę.

popieram Otuloną- nie wywracaj kota ogonem, to nie przez prace na rzecz rodziny ale źle pojetą misję wzgledem wszystkiego i wszystkich a poza tym choroba nas dopada nie za cos ale dlaczego, jest w tym jakis cel, choć jaki cel jest w tym, ze choruja maleńkie dzieci? ech to wszystko jest zbyt pogmatwane jak na ludzki rozum.

na pewno nie dostałaś raka! Mariolka nie wykręcaj kota w szafie ogonem:)) Ja też czułam radość kiedyś, jak poświęcałam się rodzinie i mężowi, ale któregoś razu poczułam, że daję i daję, a nic nie odbieram i to właśnie jest najgorsze! Poczuć się zmęczonym i nieważnym dla nikogo pyłkiem...U Ciebie tak nie jest! Więc jak Ci sprawia radość dbanie o rodzinę i poświęcenie dla ludzi, któych kochasz, a oni kochają Ciebie, to nie jest to żadne poświęcanie, tylko korzyść! A jak korzystasz, pławisz się w szczęściu, to jest ok. Pomocne w zachorowaniu są frustracja i stres. Uściski!

Patrze pewnego dnia, a jej pamietnika nie ma. Myslalam, ze moze niechcacy skasowalam... A potem szukam i... nie ma. Szkoda... Pozdrowionka!

a u nas jest biało, popruszyło śniegiem, dzieci w parku zjeżdzały na sankach i jabłuszkach, całe rodziny lepiły bałwanki. Zima, zima przyszła. Dobrego tygodnia

I dobrze, ze masz sie kim zajac i o kogo zadbac. Bardzo dobrze! Naukowcom na pohybel! Czesto sie myla ;o) Sciskam mocno i pozdrawiam cieplo! A nie wiesz, co sie stalo ze Zmienna38?

Fajne te Twoje blondaskowate misiaczki. Po minach widać, ze stroje się podobają to i zabawa będzie super.

napewno nie dostalas raka od poswiecania sie rodzinie. Trzymaj sie kochana.

Ja takie eksplozje wewnętrzne mam co miesiąc przed okresem. Oj nie lubię tego, paskudztwo. Ale skoro mija to znaczy, ze dajemy radę:)

z tym chodzeniem do kościoła to widze większość ma problemy ja dziś też byłam to jakieś chyba natchnienie dziś na vitali było hahahaha ciesz się i baw z rodziną to cenne chwile a że czasami im się oberwie no cóż wybaczą Ci :)

fajnie tak iść z dzieciakami na te kulki,ja też kiedyś chodziłam z moją ale teraz juz jest za duża no w końcu ma skończone 11 latek,teraz to zabieram ja z kolezankami do kina ale one są same na seansie a ja siedzę sama i czekam na nie albo robię zakupy i wtedy rozmyślam pozdrawiam ciepło

z..., a Ty milczysz?! Zle to wrozy...Krzyknij choc! Pozdrawiam...

Ja też do kościoła chodzę od święta,co nie znaczyt,że nie wierzę w Boga i nie ocenia się ludzi na podstawie chodzenia lub nie na msze św.Masz słodkoą rodzinkę a sama jesteś szaloną uśmiechniętą kobietą.Życzę Ci wszystkiego dobrego i pozwalam sobie wkleic Cię do ulubionych:))))POzdrawiam serdecznie

Noo dzisiaj ja tez byłam w kosciele pierwszy raz od dawnaa :))) Życzę Ci powodzenia w doąrzeniu do bycia chudą jak aktorki w gazetaach :)))