Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Opowieść przykra smutna i na koniec śmieszna i
pouczająca

Zestawienie mojego ruchu za dwa tygodnie

No a teraz opowiem wam historyjkę z życia rodzinnego (notabene z mojego życia bardzo swieża sprawa)

Pojechała sobie rodzina na zakupy do dużego miasta prawie 50 km od domu w piątkowy późne popołudnie zrobiła duże zakupy skorzystała z wyprzedaży i wraca do samochodu a ty okazuje się, że w tylnym kole jest mało powietrza nie kapeć ale trochę mało nie bardzo by tak jechać do domu trza by dopompować a że autem na codzień jeżdzi matak rodu, która nie zauważyła tego wcześniej ojciec ma do niej ogromne pretensje zaczynają się kłucić ona  mu: że nie masz większych problemów i takie tam a on, że ona zawsze tak robi, że o auto nie dba itp i td. W pewnym momecie ojciec zatrzymuje się i mówi ostro wysiadaj. Ona co ty zgłupiałeś??? On wysiadaj. Wkurzyła się wysiadła, pizgła drzwiami a on odjechał. Było to całe 50 km od domu ona myślała, że zaraz wróci że odjedzie tylko kawałek ale gdzie tam pojechał w cholere ona nawet torebki z auta nie zabrała. Zła wściekła. Jak zaraz nie wróci to niech zapomni, że ja do domu wrócę!!!!. po 15 minutach wrócili córka płacze mamo choć wsiądź do auta a matka na to, że jak ojciec mnie przeprosi to wsiądę. Tego było juz za dużo i ojciec znowu pojechał tym razem zostawiając i matkę i córkę na przystanku autobusowym godzina była 21,30 zimno ciemno i nie przyjemnie. Matka głupia znowu myślała, że zaraz wrócą ojciec z synem, że przecież odrobinę oleju w głowie jeszcze mają. Poszły na nogach do następnego przystanku autobusowego patrząc czy te idioty się wróciły ale gdzie tam zimno sie im zrobiło nie były przygotowane na nocne spacery Matka długo nie myślała szkoda dziecka jej się zrobiło tym bardziej że dziecko za matką się ujęło i z tego powodu teraz marznie. No ale nie mamy ani kasy ani telefonu została nam okazja no to łapiemy. Chwilkę to trwało no i zatrzymał się a własciwie cofnoł pan rozklekotanym maluchem. Matka miała chwilkę zwątpienia czy to aby nie ryzykowne ale myśli jestesmy dwie niebezpieczne baby to chyba lepiej by on się miał nas bać niż my jego pojechałyśmy. Pan okazała się bradzo miły i sympatyczny zawiózł nas pod sam dom mimo że nie było mu po drodze wszystko za przysłowiowe Bóg zapłać jeszcze pokazał nam ciekawostki w jego miejscowości którą mijaliśmy po drodze. Najciekawsze, że jak dotarłyśmy do domy naszych panów jeszcze nie było przyjechali kilka minut za nami bo okazałao się, że jednak się po nas wrócili no i chwile nas szukali zanim podjęli decyzję że jadą do domu. Potem jeszcze żałowałam że kazałam się przywieźć do domu bo mogłam na dwie noce zbazować u koleżanki a nich by się ten stary baran trochę pomartwił. Ta historia b. dobrze wpłynęła na nasz związek  bo na drugi dzień kochany małżonek prawie płakał co on by beze mnie zrobił i wogóle takie tam. Ja że nie jestem pamiętliwa szybko mu przebaczyłam powiedziałam tylko że ma szczęście że córka ze mną zostałą bo sama nie wróciłabym do domu.

 Nikomu nie życzę takich sytuacji