Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
... nareszcie urlop ...

Dzisiaj tak upragniony i wyczekiwany pierwszy dzień długiego urlopu. Pierwszy dzień lipca mający dla mnie przynieść nowe zmiany. Dzisiaj również pierwszy dzionek nowej diety, niosącej dla mnie nową nadzieję. Właściwie to  nie dieta tylko nowy sposób odżywiania diabetyka. Nie będę się o nim rozpisywać bo boję się zapeszyć. Ja tak mam że jestem z czegoś zadowolona i pochwalę się że waga spada bądź coś innego i zaraz jak grom z jasnego nieba ... gruuuuch ... waga w górę. Nie będę mówiła więc by ponownie mój zapał i nadzieja nie legła w gruzach. Mój priorytet na lipiec to utrzymać poziom cukru w ryzach. jeżeli utrzymam glikemę na właściwym poziomie to i z odchudzaniem pójdzie mi lepiej. Jest nadzieja i postaram się jej nie zmarnować. Pogoda nie sprzyja urlopowaniu ale mam komfort psychiczny, że nie jestem dzisiaj w pracy, która ostatnio stała się moim przekleństwem. Ciągły stres, zachowania współpracowników sprawiały ze popadałam powoli w jakąś depresję. Obserwując ostatnio koleżanki i ich reakcje nie mogłam wyjść z podziwu. Jak można być aż tak zawistnym człowiekiem. Zazdroszczą wszystkiego, obserwują Cię w każdej chwili. Są zazdrosne jak spada mi kilka kilogramów a cieszą się jak ponownie tyję. Nie kryją tego i mówią mi prosto w oczy. Przychodzą nawet patrzeć co jem na śniadanie i obiad ... to chore. Jak można być zdrowym pracując z takimi ludźmi. Wyścig szczurów by zyskać lepsze wyniki ... również mnie nie pasjonuje. Stres panujący w pracy sprawia, że czuję się przytłoczona i mam złe samopoczucie. Od dzisiaj jest inaczej. Urlop i zero myślenia o pracy i o osobach, które mi źle życzą. Totalny luz. Trzymanie dietki, spacery, ćwiczenia i domowe spa. Tego mi trzeba. Psychiczny odpoczynek , dużooo kosmetyków i dużooo słoneczka. Według prognozy ma się już nie długo pojawić więc czekam z utęsknieniem. Ładuję akumulatory i do dzieła.