Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Dla mnie świeci słońce mimo że za oknem chmury i
deszcz :))

Jak dobrze słyszec radośc w Twoim wpisie :) Ja tez tak uważam,że ważniejszy jest wygląd i samopoczucie niż cyferki na wadze :)

Ramiona i klatka piersiowa...- to tylko pompki i podciągnięcia, Sis :)

oby tak dalej :) cieszę się że w końcu u Ciebie słonko zaświeciło oby Cię już nie opuszczało ...:)

Ja najpierw ograniczając slodycze a później robiąc sobie krótki odwyk przekonałam się, że da się bez nich żyć. I teraz mogę ale nie muszę sobie na coś pozwolić. Jeśli czasami zjem to spoko, mała ilość mnie zadowala, nie muszę się już opychać bez umiaru. Ale często jest też tak, że patrze na nie i już wcale nie ciagnie tak jak kiedyś i potrafię nie zjeść. Myślę, że jesteś na dobrej drodze by osiągnąć podobne efekty :) Trzymam kciuki :)

Masz rację z tymi słodyczami. Lepiej ich wcale nie jeść. Ja poległam niestety i wczoraj i dzisiaj i jestem o to zła na siebie. Od jutra odliczam dni bez słodyczy. P.S. Cieszę się, że u ciebie w duszy gra:))

Każdy dzień tak pięknie rozpoczynaj i endorfinki produkuj :P Jak znajdziesz jakieś fajne ćwiczenia na ramiona to proszę podziel się :)

Pewnie, walić kilogramy, centymetry się liczą! ;)

Nic dziwnego czemu humor dopisuje, jak z rana tyle endorfin sobie zapodałaś ;) Może i ja rozpocznę przygodę z bieganiem ;) Hmm... chociaż jeszcze się muszę nad tym zastanowić, żeby nie porwać się z motyką na słońce. Teraz trzeba się dobrze przygotować do WO, żeby wytrwać jak najdłużej. Wstępnie planuję tydzień, ale jakby mi się udało to pociągnę 6 (to takie moje skryte marzenie ;)). Jutro już wyjeżdżam, a w Polsce jak to w Polsce, do internetu mnie nie ciągnie, a i dostęp jest dość ograniczony, więc najprawdopodobniej "do zobaczenia" za ponad 2 tygodnie :*

pięknie rozpoczęty dzień. :))