Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
W końcu fajny spadek

Dziś mój 94 dzień. Ostatnie dni waga skakała, drażniło mnie to bardzo. Ale w poniedziałek cudowna niespodzianka.

Nie odzywałam się bo jestem na takich mini wakacyjkach. Przyjechałam z synem do Berlina, do męża. Zaczęliśmy nasza przygodę 3 sierpnia w sobotę i zakończymy ja również w sobotę. Mąż jutro ostatni dzień w pracy i ma 2 tygodnie urlopu. Super! Ten pobyt tutaj daje mi dużo sił, nie ma to jak obecność drugiego człowieka, oczywiście jak jesteśmy na odległość to  codziennie rozmawiamy po godzinie lub dwie przez telefon  , ale to nie to samo. Dlatego tak czekam na tą przeprowadzkę... Jeszcze trochę. Jesteśmy silni  tyle daliśmy radę  to co to jest jeszcze te parę miesięcy. 

Nie wiem czy to emocje, adrenalina lub że po prostu teraz już będzie tylko dobrze ale od kiedy tu jestem mam praktycznie zerowe bóle, co za tym idzie praktycznie wcale nie przyjmuje leków przeciwbólowych. Wczoraj był mega kryzys bólowy i cały dzień przesiedziałam w domu, do tego przeszło 30 stopni też dało popalić. Ale tak jestem w ciągłym ruchu. 

Trochę fotek i mimo że ciągle jestem w tych samych miejscach nadal mnie zachwycają 

A dietka? Jest. Chodź przyznaje się bez bicia że zjadłam w ramach limitu kebaba oraz bułkę. Zjadłam i idę dalej. Zero wyrzutów i co najważniejsze nie upadłam i trzymam się dalej. W niedzielę waga i liczę na spadek, chodź jestem przed okresem, ale jakoś czuje się taka lekka. 

Miłego dzionka i do usłyszenia.