Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
dzień 5

Udało mi się! Ogromna pachnąca pizza leżała tuż przede mną najpierw w restauracji, potem kolejna w domu, a ja nawet nie tknęłam żadnej z nich. Dzisiejszy dzień był całkiem miły, spędzony w rodzinnym gronie :) Tylko trochę mi pokręcił w posiłkach, ale cóż, najważniejsze że nie zjadłam nic tuczącego, ani słodkiego. A możecie mi wierzyć miałam okazje. U dziadków było pełno słodyczy i to naprawdę z tych lepszych, oraz słodkie gazowane napoje. Doskonale potrafiłam sobie wyobrazić jak zjadam trochę i popijam pepsi. Przecież robiłam to przez całe lata. Teraz płacę za błędy, jednak nie chcę postrzegać tego jako karę. Naprawdę przyda mi się dłuższy odpoczynek od słodkości i próba siły woli. To nauczka aby znać umiar. Tak próbuję na to patrzeć :) 

śniadanie - twaróg półtłusty z jogurtem naturalnym, nerkowcami i suszonymi owocami
drugie śniadanie - jabłko
obiad - łosoś z warzywami
kolacja - dwie pomarańcze

aktywność:
60 min rower stacjonarny
tenis stołowy

Dzisiaj usłyszałam pierwsze komplementy, jadłam u dziadków te pomarańcze i babcia powiedziała, że już szczuplej wyglądam. Być może chciała być po prostu miła (zawsze jest), ale właściwie to może i coś w tym jest. Czuję się tak lekko :D I wiecie co? Myślę, że to przez to, że coś robię we właściwym kierunku, dla swojego wyglądu. Gdybym nic ze sobą nie robiła, pewnie miałabym w tej chwili beznadziejny humor, a ludzie postrzegają nas tak jak my postrzegamy siebie. Może dlatego Babcia zauważyła jakąś zmianę, dlatego że wreszcie mam energię. Mój brat z kolei dał mi 3 dni! Niedoczekanie! :D Kiedyś jeszcze będę potrafiła biegać tak samo szybko jak on, już ja mu pokażę ile potrafię osiągnąć :) 

Jeszcze trzy dni i sprawdzamy pierwsze osiągnięcia, mam nadzieję, że coś spadnie, choćby jedna rzecz :) Ale jeśli jedna to niech to nie będą cycki 

Pozdrawiam wszystkich serdecznie, życzę motywacji, uśmiechu i samozaparcia :)