Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
kocie chrzciny ;)

nie, nie mam kota, niestety 

"Kocie chrzciny", to tytuł książki, którą aktualnie łykam. Reportaż o współczesnej Finlandii, a może nawet bardziej o Finach - jacy są, jak żyją, jak się bawią, pracują, odpoczywają. Bardzo przyjemnie napisana książka. Dobrze się czyta i sporo się można dowiedzieć. Nie miałam pojęcia na przykład, że można być Finem, mieszkać w Finlandii i nie znać języka fińskiego, tylko szwecki. Przeczytałam o kultowym fińskim wyposażeniu mieszkania, o tym co to "gaciopicie" i co to znaczy być "sisu". I jeszcze, że fińscy geje, są najmniej gejowscy na świecie  Do tego trochę historii i zarys biografii niektórych ciekawych Finów, napisanej lekko i przystępnie. Zaciekawiłam Was trochę? Nie jest to na pewno poziom Kapuścińskiego i wiele tematów traktuje może zbyt pobieżnie, ale w tym trudnym czasie pozwoli się nieco oderwać od przygnębiających informacji z "pasków" w programach telewizyjnych. Polecam 

A co, poza czytaniem? Nadal ćwiczę co drugi dzień, pilnuję sie z jedzeniem i piciem wody i nawet mi to wychodzi. Ale jak jest naprawdę zweryfikuje czwartkowe ważenie 

Muszę przyznać, że jeśli chodzi o śniadania to jestem ewidentną Włoszką, tudzież Francuzką. Kawa i coś na słodko - takie śniadanie nigdy mi się nie znudzi. Najczęściej jest to omlet biszkoptowy z dwóch jajek, łyżki proszku budyniowego i łyżki erytrytolu. Do tego 2-3 łyżeczki dobrego dżemu lub konfitury i kawa z mlekiem z ekspresu. Jak jem śniadanie sama i w domu, to zawsze jest ten zestaw. Czyli w ostatnim miesiącu jakiaś połowa śniadań tak wyglądała  a może nawet nieco więcej niż połowa..

PS. zapomniałam napisać, co to są te tytułowe "kocie chrzciny" - to taka wymyślona okazja, żeby zrobić imprezę. Bo przecież nie wypada się napić w towarzystwie tak bez okazji