Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Po wyzwaniu

W sobotę zakończyło się moje dwutygodniowe wyzwanie bez słodyczy. Nie powiem, że jestem jakąś heroską, która dokonała cudu bo było to krótkie wyzwanie i było mi o tyle łatwiej, że tak jak pisalam - ja już wcześniej mocno ograniczyłam słodycze. Ale tutaj wytrwałam zupełnie bez i okazalo się, że wcale nie muszę ich zjeść czasami, że wcale nie muszę sobie robić dnia na coś słodkiego. Krótko mówiąc da się wytrzymać bez slodyczy. Jedno co sprawia mi radość to to, że dałam radę przy @. Bo nie przemyślałam sprawy i spontanicznie narzucilam sobie wyzwanie a to bylo tuż przed @. I wtedy chęć zjedzenia czegoś słodkiego byla tak silna, że przypłaciłam to niemal rozstrojem nerwowym, łzami ale co ciekawe też dalam radę. Więc jak człowiek się zaweźmie to może, jak bardzo chce to da radę. Czy będę to kontynuowała ? I tak i nie. Tzn. uznałam, że skoro wiem już , że wcale nie muszę to nie będę jadła słodyczy, jak mnie najdzie ochota to będę walczyła by nie ulec pokusie bo już wiem, że mogę z tym wygrać. Jednak jeśli sporadczynie  zdarzy się, że nie wytrzymam czy przy jakiejś okazji zjem kawałek czegoś to nie zamierzam z  tego powodu iść na klęczkach na Jasną Górę i przepraszać, że żyję ;) Po prostu zdarzy się. Ale ogólnie będę szła w tym kierunku, że nie musi się zdarzać, ciasteczka, cukiereczki, czekoladki, batoniki nie muszą być moimi przyjaciólmi :) A dodam też, że ja raz na jakiś czas zjadam budyń czy galaretkę owocową, wliczać to chyba do słodyczy można ale ja tak nie do koca wliczam bo  wydaje mi się, że jak już to lepiej zjeść coś takiego niż napachać się np. batonami ;)
Miłego dnia :) Diękuję za komentarze :*