Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Gruzji ciąg dalszy.

Na WO czuję się fantastycznie. Po drugim tygodniu w pomiarach 11 centymetrów mniej.

Trzeci dzień zwiedzania zaczął się od Gruzińskiej Drogi Wojennej jest to jedyna tranzytowa, lądowa droga pomiędzy Armenią, Gruzją i Rosją. Ma 208 kilometrów, a najwyższy jej punkt, to Przełęcz Krzyżowa (2380m n.p.m.). My zatrzymaliśmy się w bardzo ciekawym punkcie widokowym.

Malowidła przedstawiają Matkę Gruzję

Postacie z bajek

Bohaterów wojennych

Widok gór mimo niesprzyjającej pogody robił wrażenie.

Podróżowaliśmy samochodami z napędem na cztery koła. W końcu dotarliśmy do położonego na wysokości 2170m n.p.m. kościoła Świętej Trójcy .

Na fasadzie kościoła znajduje się wiele interesujących, kamiennych rzeźb. Ta spodobała mi się najbardziej.

W miasteczku Kazbegi zwróciłam uwagę na ten stary, piękny dom. Jest tam teraz wypożyczalnia sprzętu sportowego.

A to kamienna miniatura kościoła. W tym rejonie często zdarzają się trzęsienia ziemi. Podobno każdy kościół miał takie miniatury. Dlaczego? Pomagały odbudować kościół zniszczony przez trzęsienie ziemi.

Przejeżdżaliśmy też koło takiego ciekawego zjawiska krasowego. Podobnie jak w tureckim Pamukkale woda pozostawiła niezwykłe, przypominające fale, osady wapienne.

Przy drodze, szczególnie w miejscach atrakcyjnych turystycznie stoją stragany z pamiątkami, które same w sobie są atrakcją.

Pod wieczór dojechaliśmy do Monastyru Dżwari, zbudowanego pod koniec VI wieku.

Młode pary chętnie robią sobie tutaj zdjęcia.

Spod monastyru rozciąga się wspaniały widok na starą stolicę Gruzji Mcchetę położoną w rozwidleniu dwóch rzek – Kury i Aragwi.

A to zbliżenie katedry zwanej Drzewo Życia. Jest to bardzo ważne dla Gruzinów, święte miejsce.

Później gdy dotarliśmy na nocleg ( jeden z trzech w Tbilisi ), była fantastyczna kolacja z programem folklorystycznym. Niestety zdjęcia hotelu nie zrobiłam, a szkoda, bo był wart uwagi. Natomiast biesiadowaniu w Gruzji poświęcę osobny wpis.

Bo ciąg dalszy zapewne nastąpi:)