Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Jeziora Plitwickie.

Po obfitym śniadaniu spakowałam wszystkie rzeczy i w drogę. Widoki wokół były tak piękne, że nie wytrzymałam i zrobiłam zdjęcie przez szybę autokaru.

Na koniec wycieczki zostało jeszcze kolejne, cudne miejsce w Chorwacji. Oczywiście mowa o Parku Narodowym Jezior Plitwickich. Ten niesamowity ciąg 16 jezior i około 90 wodospadów,otoczony pięknym lasem został wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa Kulturowego i Przyrodniczego UNESCO.

W cenie biletu są też przejażdżki stateczkami i kolejką. My skorzystaliśmy tylko  dwukrotnie ze stateczku. Trasy są dokładnie opisane o różnym stopniu trudności. Za nas, pilot wybrał  średnią, czterogodzinną trasę. Było cudnie. Od parkingu przy wejściu drugim, schodziliśmy dość stromym zejściem do odnogi Jeziora Kozjak. Stateczkiem o napędzie elektrycznym przeprawiliśmy się na drugą stronę.

 Zaczęłam ponad godzinny spacer wokół górnych jezior. Wzdłuż Jezior Burgeti, Gradinsko,  Millino, i Galovac. Zaczęło się spokojnie:

Potem było już groźniej:

Pogoda była piękna. Typowa "Złota Jesień":

Coraz większe wodospady:

Większe jezioro:

Wśród zieleni płynie sobie strumyk:

Kolejne wodospady:

Małe jeziorko o cudownej szmaragdowej wodzie:

Potok prowadzący do Jeziora Kozjak:

Przedstawicielka fauny:

Teraz stateczkiem płynę wzdłuż Jeziora Kozjak do Dolnych Jezior Plitwickich:

Po krótkiej przerwie zaczynamy obchodzić Jezioro Milanovac:

Jezioro Gavanovac:

Woda jest wyjątkowo przezroczysta. Widać w niej nasze odbicia i rybki:

Kolej na Jezioro Kaluderovac:

Podstawy wapienne ulegają ciągłej korozji, co łatwo w parku zauważyć:

Powstają liczne jaskinie do których można zajrzeć podczas spaceru:

Zbliżamy się do Novakovica Brod:

Kolejna jaskinia:

Tutaj kolory mnie urzekły:

No i wreszcie on. Vielikij Slap - najwyższy wodospad chorwacki (78 metrów wysokości):

Niestety trzeba udać się na parking przy wejściu numer 1. Żeby tam się dostać muszę się powspinać:

Ostatni rzut oka na Vielikij Slap:

Wrażenia z Jezior Plitwickich są niesamowite. Mam nadzieję, że jeszcze tam wrócę

Ciągu dalszego już nie będzie. Przynajmniej na razie