Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Odchudzanie, goście i Madera.

Po powrocie z wczasów do domu, ciągle miałam gości. Sympatycznie było, ale czasu na wpisy w pamiętniku nie starczało. Teraz jestem już sama, z moimi zwierzakami i biorę się za pisanie. A także, za dietę. Bo ani na wyjeździe na Maderę, ani po powrocie, nie było mowy o odchudzaniu. 

Odchudzanie.

Zważyłam się dziś rano i wynik nie był dla mnie zaskoczeniem. Mam 84 kilo, co przy moim wzroście, wskazuje na otyłość pierwszego stopnia. Póki co, staram się dojść do nadwagi. W tym celu jedzenie mieszczę w przedziale 8 godzinnym. Przez pozostałe 16 godzin, piję sporo wody oraz herbatek ziołowych i z czystka. Aktywność fizyczną ograniczam do długich spacerów. Po osiągnięciu pierwszego celu, czyli górnych granic nadwagi, włączę może jakieś ćwiczenia.

Goście. 

Przez dwa tygodnie ferii szkolnych Mazowsza, była u mnie chrześniaczka z mężem i synami oraz świeżo adoptowaną ze schroniska, suczką Madzią. Dzięki temu że Kasia zobowiązała się zająć moimi zwierzakami, mogłam pojechać na wycieczkę. Po powrocie, zaczęłam przygotowywać imprezy z okazji moich imienino-urodzin. Dokładnie 22 lutego stawiła się cała rodzinka warszawska. Było gwarnie i fajnie. W niedzielę, po śniadaniu, Kasia z rodziną wróciła do domu. Została jeszcze, na tydzień, Krysia - moja siostra cioteczna. W niedzielę urządziłam przyjęcie dla starszyzny z moich przyjaciół. Znajomi odwiedzali mnie też w ciągu tygodnia. Pogoda pod koniec lutego nie dopisywała i nici wyszły z wycieczek (w pobliskie góry), które z Krysią planowałyśmy. A w ostatnią sobotę miesiąca, urządziłam kolejną większą imprezę, na którą zaprosiłam koleżeństwo z pracy. Bawiliśmy się wesoło. Jedliśmy, gadaliśmy i piliśmy do późna. Teraz już wiecie czemu potrzebny mi jest post .

Madera.

Zabieram się za opisywanie wrażeń z Madery. Tuż przed wyjazdem, strułam się zamówioną, dla oszczędności czasu, lazanią. W dwie godziny później, z duszą na ramieniu, jechałam busem do Katowic. Tam spotkałam się z koleżankami, współtowarzyszkami podróży. Nie znalazłyśmy połączenia i w końcu pojechałyśmy do Pyrzowic, taksówką. Kosztowała tyle, co zarezerwowany wcześniej pokój, w pensjonacie Alda. Pokój i łazienka były czyste i ciepłe. Alda jest bardzo blisko lotniska. A to dwie fotki z tego miejsca.

Ja byłam tak osłabiona, że od razu poszłam spać. Koleżanki wybrały się jeszcze na spacer. Następnego dnia, ciemnym świtem, po wypiciu herbatki, potoczyłyśmy się z walizkami na lotnisko. Wylot planowany był na ósmą, ale samolot miał usterkę i wszystko opóźniło się o cztery godziny. Sam lot trwał ponad 5 godzin i nie był zbyt męczący. Tym razem nie siedziałam przy oknie i stąd niewiele zdjęć.

 Na tym zdjęciu, z podchodzenia do lądowania, widać słynny pas startowy, nad oceanem, wsparty na 180 kolumnach. Po trzech tragicznych wypadkach, kiedy samoloty spadały do oceanu, z 60 metrowej skarpy, przedłużono (około 2000 roku), cały pas startowy. Ale nawet teraz, piloci muszą mieć specjalne uprawnienia do lądowania w Santa Cruz.

Na lotnisku od razu natknęłam się na pierwsze azulejos (magiczne, portugalskie mozaiki).

Schodami zjechałyśmy, aby odebrać bagaże. Schody jak schody, ale bardzo spodobały mi się fantazyjne malowidła.

Na lotnisku, reklamowano jedną z największych atrakcji turystycznych Madery - słynne sanie, do zjeżdżania ze zbocza góry, po asfalcie.

Dość szybko dojechałyśmy do hotelu - Vidamar Resort Madeira.

Zamieszkałyśmy w bardzo ładnym i przestronnym pokoju z dużą łazienką.

 Z naszego balkonu miałyśmy intrygujący widok. W sumie wolałabym zieleń, ale oni tak to sobie wymyślili.

Wyruszyłyśmy na spacer po najbliższej okolicy. Prawda, że ciekawe sąsiedztwo starego z nowym?

A tu zachwyciła mnie kwiatowa wystawa przed posesją.

To przepięknie kwitnące drzewo, też mi się nadzwyczaj spodobało. Podobno to Afrykański Tulipanowiec. Może ktoś z was jest tego pewien?

Chyba lubią tam też bociany. Pomnik jest imponujący.

Poszłyśmy na kolację. Przy drzwiach restauracji czekał kierownik sali, który zaprowadził nas do stolika. Kolacja była w formie szwedzkiego stołu. Wybrałam, z dużej obfitości potraw, to co najbardziej lubię -  ryby i warzywa  Zdjęcie sali restauracyjnej, z internetowej strony hotelu, bo nie ośmieliłam się robić fotek w trakcie kolacji.

A w pokoju przy Maderze na Maderze  gawędząc, stopniowo odpływałyśmy w sen .

To jest to wino. Zdjęcie z internetu, bo zapomniałam je uwiecznić.