Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Lecimy na Kretę.

Podróże są teraz zakazane, więc podróżuję w czasie. 

Do września 2019 roku. 

Z ekipą przyjaciół vitalijkowych, wybraliśmy się na wczasy all inclusive, na Kretę. Wylot przewidziany był dopiero po dwudziestej, 25 września. Rano zjadłam spokojnie śniadanie, z zaprzyjaźnioną Agatką, która przyjechała do mnie aby zaopiekować się moimi zwierzakami. Do Katowic, dojechałam zgodnie z planem. Potem zaczęły się kłopoty. Ekspres do Warszawy, spóźnił się prawie o godzinę. Po przyjeździe do Warszawy, poszłam na tajskie jedzenie w Złotych Tarasach. Nie był to dobry pomysł, bo po tym daniu szybko zrobiło mi się niedobrze. No i do kompletu, miałam problemy ze skasowaniem biletu w SKM-ce. Jakimś dziwnym trafem, przy zablokowanych kasownikach, pojawili się szybko kontrolerzy. Myślę, że przyblokowali je wcześniej, podczas postoju na Centralnym. Koniec końców, zapłaciłam mandat za źle skasowany bilet. Zdecydowanie niemiło wspominam ten przejazd. Lepiej i taniej było pojechać na lotnisko, taksówką. Pół godziny po moim przybyciu, dojechała Agnieszka. I stopniowo, reszta ekipy. Samolot też miał opóźnienie. A jeszcze złamała mi się oprawka okularów. Na to ostatnie, zaradził mąż Dorotki, bo miał w zapasie okulary, które były dla mnie w sam raz. Przyznaję, że po niefortunnym początku, zaczęłam się obawiać o to, co będzie dalej. Ale później było już tylko lepiej. W samolocie wypiłam lampkę Proseco. Zawsze w czasie lotu piję kieliszek wina, żeby nie zastanawiać się, jakim cudem taki wielki samolot unosi się w powietrzu . Na lotnisku w Heraklionie czekał busik, który zawiózł nas do naszego hotelu - Apollo Beach Resort - w Guwes. Było tak późno, że po szybkim prysznicu, poszłyśmy natychmiast spać. Dopiero rano przyjrzałam się otoczeniu. Pokój był całkiem spory i przyjemny. 

Zrobiłam sobie zdjęcie na naszym balkonie. Do selfie warto mieć specjalny kijek, bo przy fotografowaniu z bliska, zakłócają się proporcje.

Poszliśmy razem na śniadanie, do głównego budynku. I dopiero wtedy, obejrzeliśmy nasz pawilon - Apollo (zdjęcie chyba Marylki, bo moje gdzieś mi wcięło).

Ten pierwszy dzień to był luzik, z pełnym wykorzystaniem all inclusive. Wychodziliśmy tylko na krótkie spacery nad brzegiem morza.

A to widok na leżącą nieopodal skalistą, bezludną wyspę.

Przysiedliśmy w barku hotelowym, nad brzegiem morza. Tylko Agnieszka potrafi tak dobrze wyglądać, na tych wysokich stołkach. Ja ich nie znoszę.

No ale głównie wylegiwaliśmy się, na leżakach przy basenie.

Cały dzień spędziliśmy na pogawędkach, jedzeniu i piciu. 

Tu Marylka i Agnieszka, w wygodnych już fotelikach.

No i jeszcze rozmarzona Dorotka.

Niektórzy, dodatkowo wykorzystywali ten czas, na pływanie. Przyznaję, że ja do tej grupy nie należałam. Wbrew temu, że jestem zodiakalną Rybą, pływać nie lubię 

Wieczorem zaczęły się zabawy - śpiewy i tańce. Było sympatycznie. Agnieszka bardzo lubi tańczyć i wspierała choreograficznie piosenkarkę, która swoim śpiewem umilała nam czas.

Marylka przed wyjazdem, przeczytała książkę "Wyspa", Victorii Hislop, o dawnej kolonii trędowatych, na Spinalondze. Wśród ofert wycieczek, był też rejs na Spinalongę. Marylka z mężem, zarezerwowali go sobie, jeszcze w Polsce. A ja chętnie do nich dołączyłam. Było wolne miejsce. 

Ale o tej wycieczce, w następnym wpisie.