Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Sobota na Krecie.

Po wczesnym śniadaniu, wyruszyłam (tym razem sama), na kolejną wycieczkę. Program był wypełniony po brzegi. Pierwszym punktem, jak zwykle, było jeżdżenie po hotelach i zbieranie uczestników. A potem ruszyliśmy w góry Dhikti.

Są piękne. 

I tu ciekawostka. Jedynie na ich zboczach, rośnie zioło Dictamus, które przez Kreteńczyków uważane jest za lek dobry na wszystko. Ma działanie przeciwbakteryjne i przeciwgrzybicze. Niektórzy, uznają je też za afrodyzjak. Kupiłam sobie jedno opakowanie  

W górach Dhikti, znajduje się Klasztor Kera Kardiotissa. Znany jest z cudownej ikony Matki Boskiej (pielgrzymi wierzą, że modlitwa do tej ikony, pomaga odzyskać zdrowie i wyleczyć się z bezpłodności). Trzykrotnie próbowano wywieźć tę ikonę z klasztoru. W XV w. - do Rzymu, w XVII - do Konstantynopola i podczas ostatniej okupacji - do Niemiec. Jak łatwo się domyślić, nikomu się nie udało. 

Nam też się nie udało - zobaczyć klasztoru z bliska  ( zdjęcie znalezione w internecie) 

Następnym punktem programu, była Jaskinia Dhikte w której, według mitologii, urodził się Zeus. 

Najlepiej przyjechać tu rano i poza sezonem. Bo jaskinia, to jedna z największych atrakcji turystycznych Krety i kolejka do niej jest zwykle niemała. My mieliśmy szczęście, bo w ostatni weekend września wstęp jest wolny. Na dzień dobry można zadecydować, czy chce się drałować na piechotę pod górę, czy skorzystać z osiołka, którego można wynająć w wiosce Psikhro.

Wybrałam wędrówkę, po krętej ścieżce wybrukowanej kamieniami. Zrobiłam zdjęcie przebytej drogi, żeby nie fotografować pod słońce.

Im wyżej wchodziłam, tym widoki na Płaskowyż Lasithiou były ładniejsze.

 W jaskini jest zimno, a podczas podejścia do niej, zgrzałam się i spociłam. Wewnątrz, zaczęłam wyparowywać nadmiar zgromadzonego ciepła. Dobrze, że wzięłam buty trekkingowe z grubym protektorem, gdyż zejście po wyślizganych stopniach na dół jaskini o głębokości 65 metrów, nie było łatwe. W mroku można było rozpoznać kształty stalaktytów, przypominające piszczałki kościelnych organów.

Na tym zdjęciu widać, wyrastające bryłowate wieże, znacznie większych stalagmitów.

Dotarłam na dno ciemnej i niesamowitej jaskini. To tu, według mitologii, Rea urodziła potajemnie Zeusa. Musiała oszukać zazdrosnego Kronosa, który obawiał się, że zgodnie z przepowiednią, zostanie obalony przez swojego syna. Wcześniej połknął już pięcioro swych dzieci. Dziwnym trafem, nie zorientował się, że tym razem Rea dała mu do połknięcia, owinięty w powijaki kamień. 

Znaleziska dowodzą, że jaskinia była miejscem prastarych obrządków religijnych (jeszcze sprzed epoki minojskiej). Okoliczni chłopcy, nurkując na dno sadzawki, znaleźli setki glinianych figurek wotywnych .

Prawdopodobnie, były to takie figurki (zdjęcia znalezione w internecie).

Pełna wrażeń zeszłam do wioski, gdzie z przyjemnością napiłam się pysznego, świeżo wyciśniętego soku z miejscowych pomarańczy.

A teraz Płaskowyż Lasithiu. Leży na wysokości, pomiędzy 800 a 950 m n.p.m. Jest zamieszkiwany przez cały rok. Ma bardzo żyzne gleby, dodatkowo wzbogacane przez spływające z gór minerały. Ziemia uprawna podzielona jest, przez rowy melioracyjne, na 193 poletka. 

Niegdyś na płaskowyżu znajdowało się 13 tysięcy wiatraków, o oryginalnych, płóciennych skrzydłach. 

Wiatraki dostarczały energii, do napędzania nawadniających pomp. Obecnie zostało tylko kilkanaście wiatraków. 

Z płaskowyżu wyjeżdżamy jedynym możliwym przejściem, czyli tą bramą pomiędzy skałami.

Mieliśmy krótki przystanek, na robienie zdjęć. Pochodziłam pomiędzy skałami i ruinami warowni.

Ruszyliśmy dalej. Zjeżdżaliśmy serpentynami...

do miejscowości Avdou, gdzie uczestniczyliśmy w degustacji, produkowanej tu oliwy. Wcześniej, dowiedzieliśmy się sporo o oliwkach i produkcji oliwy. Oliwki zbiera się raz na dwa lata. Z jednego drzewka, około 100 kilo. Można z tego uzyskać 20 litrów przedniej oliwy. A tych drzewek jest na Krecie, podobno, 40 milionów. Najlepsza oliwa, to ta z pierwszego tłoczenia na zimno, zwana oliwą dziewiczą (Extra Virgin Olive Oil). I takiej na Krecie produkuje się aż 80%. Jakość oliwy, dodatkowo, zależna jest od jej kwasowości (im mniejsza kwasowość, tym lepiej). Ciekawostką była dla mnie informacja, że oliwki zielone i czarne rosną na tych samych drzewach. To nie są osobne odmiany, tylko różne stadia dojrzałości. Zachęcona opowieściami i degustacją, zrobiłam zakupy w tym oto, firmowym sklepie.

O, jaka ładna puszka 

Po zakupach, przysiadłam w malutkiej restauracji, na tzatziki. Mogłam potem zabijać oddechem 

Opowieść o Knossos i Heraklionie, zostawię na następny wpis.