Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Dzień 11

Cześć. Tu twoja przyjaciółka Ana. Tak łatwo się mnie nie pozbędziesz. Będę o Ciebie walczyć do samego końca. Popatrz w lustro, ale się spasłaś ! Patrz jak ci uda urosły i brzuch wywaliło. Już powoli stajesz się grubasem, ale jeszcze nic nie jest stracone. Dzisiaj zamiast śniadania i lunchu zrobisz morderczy trening, bo trzeba spalić to jedzenie. Zjesz obiad żeby nie zauważyli, że znowu przyszłam. Wyżygasz wszystko grzecznie i pójdziesz na długi, szybki spacer. Pokłócisz się z chłopakiem. Kolacji się jeść, ani się wasz. 

Zrobiłam wszystko co mi kazała i znowu zawaliłam. Jadłospisu nawet nie mam co podawać, bo nie oszukujmy się, ale nic tam nie było. Jak się dzisiaj nie ogarne to jestem w błędnym kole. Zaraz idę do psychoterapeutki i psychiatry. Jak mi dzisiaj poszło dowiecie się wieczorem.psychologa

Jest coraz większa, a mnie jest coraz mniej. Rośnie w siłę, gdy ja uchodzę w cień. Zabiera każdy oddech, żyć nie pozwala mi. Lecz cząstka człowieczeństwa wciąż się we mnie tli. Pytasz się mnie czy nadal jestem tam. Musisz zrozumieć, że jesteś teraz sam. Dawno odeszłam, ona mnie porwała. Całe szczęście na zawsze mi odebrała. Nie mów już na mój temat kłamstw. Przejdź się w mojej skórze i poczuj to sam. Nie potrafię, już nie zmienię się. Być zdrowa i wesoła, tak bardzo tego chcę. Jest ze mną długo, to sześć lat już. A życie przemknęło jak pod światłem kurz. Chcesz mi pomóc ale już nie zrobisz nic. W klatce z kości sama muszę gnić. Przepraszam, ja tak bardzo kocham Cię. Lecz czasem karygodnie zachowuje się. Łamie ci serce, zabieram nadzieję. Spusztoszenie w twojej duszy sieję. -Wysłałam to dzisiaj mojemu chłopakowi. Co z tego, że to nie moje słowa, ale określają to co w tym momencie czuję i co czułam wczoraj.