Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Pieniądze i Twój partner.

te komentarze na dole są naprawde zabawne... ciekawe co poradzicie wtedy koleżance z posta, gdy jej mąż znajdzie kochankę lub po prostu będzie chciał rozwód :)) nie życzę jej tego, ale nie raz już słyszałam, jak kobieta uzależniona od faceta traciła wszystko. z resztą nie udawajmy dlaczego ona z nim jest.

Też lubie niezależność i mimo ze mamy wspólne pieniądze to nie czuje zebym musiała się o coś prosić

Obie moje babcie nie pracowały. Zajmowały się domem i dziećmi, a na życie zarabiali dziadkowie. Było to w czasach przedwojennych i był to zupełnie normalny układ w rodzinach mieszkających w miastach i tam, gdzie mąż dobrze/b.dobrze zarabiał. Po wojnie w PL doprowadzono do modelu sowieckiego - oboje pracują, bo zarobki męża nie wystarczą, a dziecko wychowuje państwo. A my się teraz miotamy. Z jednej strony nie chcemy być zależne finansowo od partnerów, bo "wypomną" (mój dziadek przynosił wypłatę do domu, sobie zostawiał 10zł na męskie przyjemności, a resztę oddawał babci; jak dostawał premię, to wszystko oddawał babci z tekstem kup sobie torebkę/kapelusz/buciki, co tam potrzebujesz), a z drugiej miotamy się w między domem, pracą i dzieciakami. Kto co wybierze, to tak naprawdę jego sprawa. U mnie - oboje pracujemy, zarabiamy podobnie, każde ma własne konto. Bez jakiś specjalnych ustaleń wypracował się układ, gdzie np. ja robię zakupy i ogarniam samochody (nasz i syna), a mąż płaci za mieszkanie, komórki, kupuje książki na amazonie, czy pokrywa większość wydatków związanych z wyjazdami wakacyjnymi.

Taki układ uważam za okej w momencie gdy facet zarabia faktycznie dużo. Niestety w swoim otoczeniu mam takie małżeństwo, gdzie żona nie pracuje, ale mąż jest nauczycielem i coś tam po godzinach dorabia, ale nie są to jakieś kokosy, a musi utrzymywać dzieci, żonę i ma do opłacenia dwa kredyty. Wygląda jak wrak człowieka, ale taką sobie żonę wziął i wiedział na co się pisze. Ona nie ma nawet liceum skończonego, więc i tak żadnej normalnej pracy nie znajdzie.

Bardzo Cię boli, że ludzie żyją inaczej, niż Ty, prawda? Nie ma w Tobie zbyt wiele zrozumienia dla innych i ich stylu życia.

Jestws niesamowicie malostkowa osoba, oceniajaca innych. Naprawde, az tak Cie boli, ze ktos inaczej uzgodnil podzial rol w zwiazku? Popracuj moze nad soba i ciagotami do wrracania sie i komentowania rzeczy, ktore Cie nie dotycza i gdzie nikt nie pyta Cie o zdanie. Juz nie pierwszy raz wymyslasz problemy tam gdzie ich nie ma i zyjesz nimi, nakrecajac sie. Co Ci przeszkadza, ze dziewczyna jest sZczesliwa, planuje slub i cieszy sie na to jak podziela role w zwiazku?

Ja podobnie jak ty lubię być niezależna finansowo. Konto mamy wspólne i wydatki na pol. Nie wyobrażam sobie być na czyimś utrzymaniu cały czas. Jak przez kilka miesięcy byłam bezrobotna to źle się z tym czulam. Ale są ludzie którym to odpowiada i w sumie skoro są szczęśliwi to czemu nie.

Wiesz małżeństwo to zazwyczaj wspólnota majątkowa i ja tak też widzę związek. Jak ktoś dwa razy więcej zarabia to czemu druga osoba miałaby tyle samo dokładać do rachunków i gorzej żyć? Dziewczyna pracuje, więc w razie rozstania sobie poradzi. Najwyżej jej się standard życia pogorszy. Najważniejsze to być zabezpieczonym w jakiś sposób i małżeństwo jakieś zabezpieczenie daje.

Żyj swoim życiem i daj żyć innym tak jak chcą. Nie oceniaj, nie krytykuj, bo sama pewnie byś nie była zadowolona gdyby ktoś tak oceniał Twoje życiowe wybory. A że dziewczyna się cieszy że ślubu i o nim opowiada? Jakoś mnie to nie dziwi skoro ma wokoło koleżanki na podobnym etapie życia i spotykacie się raz w roku. Więcej dystansu do świata i ludzi Ci życzę 😊

Poczekaj na swoje dzieci, wtedy życie zweryfikuje czy i kiedy wrócisz do pracy. Może macierzyństwo Cię pochłonie, albo będziesz mieć tak absorbujące dziecko, że byłoby Ci trudno pogodzić pracę z domem i wychowaniem dzieciaka. Jasne, że dobrze mieć jednak swoje pieniądze oraz żadnej luki w CV, ponieważ życie pisze różne scenariusze, ale skoro komuś to odpowiada?

Magda czy Marta?

Niby jej zazdrościsz takiego podejścia ale jednak trochę ją oceniasz z wyższością że to Ty jesteś ta dumna i niezależna a ona to ta żyjąca na kasie faceta i określasz to że nie ma żadnych "skrupułow". A jakie skurpuły ma miec? Chyba to nie tak że ona mu kradnie te pieniądze tylko razem ustalają jak zyją. Jasne niezależnośc jest ważna ale tez nie dowartościowujmy się na tych którzy tej niezalżności nie chcą lub nie potrzebują, każdy ma swoją drogę.

ja akurat tez tak mam ze od kiedy moglam to pracowalam i balam sie ze gdyby cos sie stalo mialabym problemy, wolalam miec swoje pieniadze - mimo to nie bylo u nas moje i twoje - obie wyplaty wchodzily na jedno konto i razem decydowalismy o wydatkach. Tak jak ty jednak opisujesz sytuacje kobiety "korzystajacej" z pieniedzy meza to tez ekstremalne podejscie. Ostatecznie pobierajac sie decyduja razem o tym ze ona zajmie sie domem - przejmie kupe obowiazkow, zadba o posilki w pore, o dzieci a przypuszczam on bedac spokojnym ze wszystko jest zadbane moze spokojnie pracowac i zadbac o finanse. Skoro zarabia tyle ze nie bedzie im niczego brakowalo to nie widze problemu, jesli im obojgu taki uklad pasuje. Przykre jest sugerowanie ze kobieta zeruje na facecie, bo tak nie jest, kazde ma swoj udzial w prowadzeniu domui rodziny.