Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
OPŁACAŁO SIĘ BARDZO !

Strasznie szybko ten czas mi ucieka, dieta, rower, Rodzina, dom, praca. Rzadkie te moje wpisy, ale naprawdę dużo zajęć, obowiązków, a jak mam poświęcić jeszcze czas na codzienne pisanie, to powiem uczciwie - wolę usiąść na rower. Dziś piszę, ponieważ ostatnie 2 tygodnie nie były łatwe dla mnie pod kątem redukcji. Otóż trzymałam czystą michę, nie było żadnych grzechów, starałam się mocno z aktywnością fizyczną (2 h rower każdego dnia, a w niedzielę 3 h) no i staję tydzień temu w poniedziałek na wagę i WZROST  Co jest do cholery - myślę sobie  ???? Teorii sporo, ale w wielu po prostu brakowało mi logiki. Jedyne co do łba mi przychodziło, że za dużo ćwiczę, każdego dnia forsuję się na tym cholernym rowerze, co prowadzi do tego, że pozbywam się tłuszczu, a buduję masę mięśniową, a mięśnie podobno ważą więcej niż sam tłuszcz. Wiecie, jakby sobie tego nie tłumaczyć poczułam się jakaś oszukana i zdemotywowana. Na jaką cholerę ja kręcę na tym rowerze i odmawiam sobie wielu rzeczy skoro i tak ta waga idzie nie w tą stronę co trzeba  Unikałam cały dzień podania wyniku poniedziałkowego ważenia w swojej Grupie - było mi po prostu wstyd  To ja tu kręcę te godziny na rowerze, nie żrę, a waga w górę - Dziewczyny z pewnością pomyślą, że coś kręcę i z pewnością żrę, a tej aktywności jest dużo mniej  Przez głowę przeleciała mi nawet pomysł, aby skasować te cholerne konto na tym portalu i przepaść tak, jak kiedyś na tych kilka lat. Ale to była tylko chwila. Napisałam Dziewczynom, jak jest naprawdę, że nie wiem, co się dzieje, ale jest wzrost. Nie zbliża się jeszcze miesiączka, nie żrę, ćwiczę i zaliczyłam górkę. NIE ZAWIODŁY - JAK ZAWSZE ZRESZTĄ W TAKIEJ SYTUACJI  Basia z całą resztą momentalnie postawiły mnie na nogi. To, co wtedy do mnie napisałaś "że jesteśmy, jak Siostry, stanowimy Rodzinę, a Rodziny się nie zostawia" wzruszyło mnie maksymalnie i dodało ogrom siły, by nie patrzeć na ten wzrost, że trzeba dalej robić swoje, że może nawet warto dać odpocząć organizmowi od tego codziennego wysiłku fizycznego, bo organizm nie ma się kiedy regenerować. I zrobiłam tak, dalej idę swoją drogą, ćwiczeń nie potrafię sobie odmówić (chociaż w Walentynki odpuściłam sobie te 2 h rowerkowania - mąż zabrał mnie na kolację, ale taką bez grzeszenia i obżerania się). Dziś znów poniedziałkowe ważenie i co widzę? Nagrodę!!! Waga spadła o -2,6 kg  Dziękuję Wam za wsparcie, dziękuję, że jesteście, że nie dajecie człowiekowi zwątpić w słuszność tego, co robi 

Obiecałam Wam, że napiszę o domowej pielęgnacji ciała, takiej prostej i domowej, która mi bardzo pomogła utrzymać ciało w dość dobrej kondycji bez ogromnych nakładów - a straciłam wtedy ponad 50 kg i skóra nie wisiała. Taki wpis się pojawi jeszcze w lutym, więc cierpliwie czekajcie Kochani 

Buziaki dla Wszystkich