Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
8/ 2023 Idziesz na łatwiznę...

Bardzo często czytam w internecie komentarze osób, które twierdzą, że branie leków w walce z otyłością to  " pójście na łatwiznę". Zwykle twierdzą, że wystarczy po prostu mniej jedzenia, więcej ruchu. I czasami myślę sobie, czy one zdają sobie sprawę, że gdyby to było takie proste to każdy byłby szczupły. 

To, że czasami komuś się udaje spektakularnie schudnąć samemu to nie znaczy, że to jest standard. Zwykle też większość tych osób w ciągu następnych kilku lat wraca do swojej wagi, ale o tym to mniej się już mówi. Łatwiej to też przychodzi młodym osobom, bez większych problemów zdrowotnych. 

Nie znam osobiście żadnej otyłej osoby, która schudłaby trwale, chociaż z pewnością gdzieś takie są i dobrze, że im się udało. Nie ma jedynej słusznej metody powrotu do normalnej wagi, jednemu uda się to samemu, innemu z lekami, a jeszcze innemu przy pomocy operacji bariatrycznej. 

Jaki cel ma krytykowanie kogokolwiek kto próbuje? Żeby osoba taka miała poczucie winy, żeby przestała?
I piszę o osobach otyłych, a nie takich które mają do zrzucenia 5 czy nawet 10 kg. Jak ktoś ma do zrzucenia 50, 60 czy więcej kilogramów to naprawdę jak tego nie robi to nie dlatego, że nie chce.

Po 25 latach prób zrzucania wagi, miałam 40 kg więcej niż jak zaczęłam się odchudzać i doszłam do wniosku , że szkoda mi życia na kolejną i kolejną próbę.  Ktoś mi kiedyś powiedział, w innym kontekście co prawda, ale tutaj też chyba by to miało zastosowanie - " Jeśli coś nie wychodzi, przez 25 lat i robi się to tak samo to trzeba być chyba głupcem, żeby uwierzyć, że się  kolejny raz uda". Zmieniały mi się tylko nazwy diet, ale zawsze kończyło się finalnie wzrostem wagi.

Tym razem próbuję inaczej i nie twierdzę, że będzie ok, ale do póki nie sprawdzę to nie przekonam się.
Jak przestanę tutaj  pisać to pewnie będzie znaczyło, że się nie udało ( to nie byłby pierwszy raz).  Tak to się zwykle kończył. Na razie jestem. Dzisiaj mija 75 dzień:)