Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Hm

Tak sobie myślę, jak to byłoby fajnie mieć wieczorem taką wagę jak rano na czczo lub po ćwiczonkach. Zmotywowałabym się lepiej i nie cierpiałabym z tak "powolnego" spadku sadła. Wskoczenie na wyższą wagę jest czasami takie niezauważalne i mogłoby wydawać się innym "łatwym", ale zejść z niej, to istny horror w moim przypadku. Zanim drgnie coś w dół, musi minąć spooooro czasu. Jeszcze na dodatek te weekendy - mniej ruchu (nie ćwiczę), więcej siedzenia... i w poniedziałki, wtorki, czasem jeszcze środy muszę dochodzić do stanów piątkowych.
Trzy dni do przodu, dwa dni wstecz, trzy dni do przodu, dwa dni wstecz itd, itd...