Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Małe wpadki i spadki

Hej wszystkim!

Muszę się Wam do czegoś przyznać, zjadłam w czwartek 2 twixy...potem w piątek...kolejne 2...jest mi wstyd, to był typowy kompuls nie do opanowania...ale mimo tych moich dwóch małych potknięć waga poszła w dół. Co nie znaczy, że mam zamiar robić tak częściej, bo wiecie "zjadłam a i tak schudłam"...nie, nie, tak nie będzie! Wiem, że źle zrobiłam, miałam nerwowy okres w pracy i odreagowałam w niewłaściwy sposób, z tym też trzeba zacząć walczyć, żeby nie dawać się takim kompulsom. Kiedy mam ochotę na słodkie to staram się nasycić jedną kosteczką gorzkiej czekolady, a takie rzucanie się na słodkie niczego dobrego nie wróży. To jest też przykład na to, że nie powinno trzymać się słodkości w domu. Nie trzymam...to było kupione na prezent, do paczki...nieładnie oj nieładnie się zachowałam dobrze już nic nie piszę bo sama się pogrążam :)

Poza tą małą wpadką wciąż trzymamy się diety razem z mężem. Myślę też o aktywności fizycznej, najbardziej kusi mnie basen ale niestety okres od listopada do stycznia jest dla nas ciężkim okresem finansowym i wszystkie wydatki zmniejszamy do minimum, najwięcej opłat mamy w tym okresie dlatego też do piwnicy zniosłam sobie wszystkie moje sprzęty (taka mini siłownia) orbitrek, stary rowerek treningowy, twister, hantelki, hula-hop i mam zamiar zacząć się więcej ruszać. Spacery odpadają, mieszkamy w okolicy, w której nie ma latarni, jest zwyczajnie niebezpiecznie a wiadomo teraz szybko robi się ciemno. Do tego planuję znaleźć jakieś ćwiczenia na yt dla osób otyłych mających kondycję równą zeru a może i mniej...A od lutego ruszam na basen i to już postanowione. Także trzymajcie kciuki, żebym ruszyła dupsko do ćwiczeń w domu chociaż. Bo wiecie co ja nie lubię ćwiczyć, jedyną formą aktywności, którą ja lubię jest ten basen właśnie, kocham pływać, kocham pluskać się w wodzie, ale wszelkie inne ćwiczenia, które sprawiają, że się pocę, że czuję jak mi twarz buraczeje i cała pulsuje... nie mnie to nie rajcuje. Uwierzcie mi, miałam kiedyś okres w swoim życiu, że zaczęłam ćwiczyć, stąd te kilka posiadanych sprzętów. Nigdy, ale to nigdy nie złapałam bakcyla, nie kręci mnie to, po prostu nie i koniec. Co innego basen...ale życie nie zawsze pozwala nam na wszystko, do lutego wytrzymam, postaram się zacząć ruszać w domu.

A dietkowanie idzie nam co raz lepiej, ja już przywykłam do wcześniejszego wstawania by dzień zacząć śniadaniem a nie kawą w pracy jak dotychczas robiłam. Przywykłam już do układania i przygotowywania posiłków dla nas do pracy. A najważniejsze, że pilnujemy się również w weekendy. Zawsze taka leniwa sobota czy niedziela była dla nas mega ucztą, raz, że w sobotę wieczorem wizyta w McDonaldzie czy wieczorna pizza to był częsty obrazek, a dwa, że nie było mowy o oglądaniu telewizji bez jedzenia słodkości, chrupania czegokolwiek, czy jedzenia obiadu pysznego co prawda, ale ponad swoje możliwości. Sami sobie robiliśmy krzywdę. Najważniejsze, że udaje nam się trwać w postanowieniu i teraz nie podjadamy nic poza tym co mamy w planie posiłków. Oboje zaczynamy się czuć lepiej i lżej, czujemy, że to nam służy i dobrze, nawet nie wiecie jak się cieszę, że w końcu udało nam się zawziąć tak na maksa, tak na poważnie. Jeśli ktoś walczy z tak dużą otyłością jaką mamy my z mężem, to na pewno wie ile prób odchudzania kończy się fiaskiem, ile razy człowiek zaczyna by po 2-3 dniach znów się złamać i powiedzieć sobie "a chu...z tym ja kocham jeść i będę jeść!" Za dwa dni płacze, że jest gruby a za dwa dni znów je bez opamiętania i tak w kółko. To nie jest łatwe, naprawdę, jeśli jest się przyzwyczajonym do jakiegoś stylu życia to nie jest łatwo go zmienić. Nieważne czy ten styl życia jest dla nas dobry i zdrowy czy nie. To jest jakiś tam nasz styl życia, który mamy wypracowany od lat i cholernie ciężko go zmienić. I tu naprawdę potrzebny jest jakiś mocny bodziec, po prostu jakby jakiś pstryczek w głowie, który nagle pstryknie i wtedy postanawiasz wszystko zmienić. I też nie jest łatwo, ale przynajmniej masz tą siłę do walki, czujesz że się nie poddasz, że w końcu wygrasz. Ciekawa jestem na jak długo tej siły wystarczy, ale póki co jest dobrze i tego się trzymajmy :)

Rzadko tu do Was zaglądam. Mało piszę, mało komentuję, muszę przyznać niestety. Jest na to kilka wytłumaczeń (ja w wymówkach jestem dobra :D). Po pierwsze w pracy 8 godzin spędzam przed komputerem i jak wracam do domu to zwyczajnie nie chce mi się nawet na komputer spojrzeć. Po drugie ja mam masę innych zainteresowań, można powiedzieć, że łapię kilka srok za ogon :D ale ja np wiosną i latem po pracy najwięcej czasu spędzam w ogrodzie, razem z mężem to uwielbiamy, kochamy dbać o nasz ogródek, także wiosną i latem komputera, poza pracą, nie widuję wcale, jesienią i zimą znów kocham i uwielbiam rękodzieło. Od niedawna pokochałam scrapbooking kartki i albumy ręcznie robione i to mnie bardzo relaksuje, uwielbiam sobie siedzieć i dłubać w tych papierkach. A kolejna moja pasja pielęgnowana od dzieciństwa jeszcze razem z rodzicami to kinomaniactwo. Uwielbiamy z mężem wspólnie spędzać czas na oglądaniu filmów a teraz i seriali. I tak gdy mąż ma pracujący weekend ja siedzę i scrapuje, gdy ma wolny weekend to razem siedzimy i oglądamy film za filmem, albo serial za serialem Ostatnio wkręcił nas Narcos świetny serial o losach Pablo Escobara i kolejne sezony o narkotykowym kartelu z Cali uwielbiamy tego typu filmy i seriale. Ten serial mamy za sobą. Polecam Wam bardzo jeśli lubicie kino akcji. A na zdjęciu mój ostatni ulubiony aktor, wcielający się w postać agenta DEA Javier Pena - Pedro Pascal, jest tak niesamowicie przystojny i ten jego tyłeczek ajjj mąż był zazdrosny :D

Z polskich seriali śledzimy teraz Watahę sezon 2, a z zagranicznych zaczęliśmy oglądać House of Cards, wiem, wiem Kevin Spacy i ostatnia afera o molestowaniu, ale mimo to ja bardzo lubię jego grę aktorską, zawsze lubiłam jego filmy i jego aktorskie zdolności, zawsze miał w sobie coś takiego taki wewnętrzny spokój i opanowanie no i takie "coś" w sobie co mnie do niego jako aktora pociąga. Dobra nie będę już przynudzać bo jak jeszcze o aktorach się rozpiszę to dopiero będzie :D

Muszę wam przyznać, że uwielbiam też sprzątać, ostatnio mi się w głowie uroił minimalizm i wyrzucam wszystko jak leci, ja zawsze sobie znajdę jakieś zajęcie, zawsze znajdę coś do roboty i dlatego bardzo rzadko otwieram komputer, rzadko zaglądam na vitalię. Nie miejcie mi tego za złe a piszę tu ponieważ mam taką potrzebę przelać swoje odczucia i wszystko to co roi mi się w głowie :) przy okazji jest mi niezmiernie miło, że ktoś mi kibicuje i ktoś dobrnie do końca moich przydługich uzewnętrznień :) Także tak to już koniec na dziś :D miłej niedzieli Wam życzę :D