Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Niemoc

Waga nadal stoi w miejscu, a ja czuję się z dnia na dzień coraz słabsza. Tak jak jeszcze dwa tygodnie temu nawet się cieszyłam na poranne ćwiczenia, tak od kilku dni są dla mnie sporą udręką i wręcz walką o przetrwanie... Na pocieszenie mogę jedynie dodać, że wciąż walczę cztery razy w tygodniu o to poranne przetrwanie ;)

Zastanawiam się co może być powodem takiego totalnego braku formy? Wieczorne sorbetowe lody, które zjadam zamiast normalnej kolacji? Wiem, że to totalne zaprzeczenie moich dietetycznych założeń i pewnie wytłumaczeniem nie bedzie fakt, że przy 35 stopniach Celsjusza mrożone produkty są znacznie bardziej atrakcyjne niż chleb z pomidorem czy pasta jajeczną, a jednak jestem chwilowo gotowa spłonąć na stosie dla sorbetów.

A może brak mięsa w diecie? Wykluczyłam je niemal całkowicie – ciemne, jasne i ryby. Raz w tygodniu, gdy śmigamy do Azjaty na jedzonko to jakiś kurczak, czy kaczka się pojawi, ale na co dzień nie jem go w ogóle.

Tak mi jeszcze przyszło do głowy, że może mój organizm nadal tkwi w stanie skrajnego szoku? Pierwszy raz w życiu (od miesiąca) regularnie zmuszam go do porannych zmagań sportowych. Czy takie przestawienie się na nowe tory rzeczywiście tak długo trwa? Czy macie może jakieś tajemne czarodziejskie sposoby na „zastrzyk” dla ciała, żeby mu się tak chciało jak mu się nie chce?