Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Smutny czas

Jestem w Polsce. Równo miesiąc od poprzedniego powrotu do No. Stan  babci pogorszyl sie z dnia na dzien,z godziny na godzine. Na szybko kupilam bilety i doslownie w ostatniej chwili zdazylam sie z babcia pozegnac. Wczoraj odeszla. Wszyscy jesteśmy rozbici. Niby człowiek tozumny, wie że kazdy umrze,zwlaszcza starszy schorowany czlowiek,ale kiedy to dotyka bliskich nam osób to rozum odchodzi, przychodzą emocje. Zostalam bez babć i dziadka. 

Wracamy w piątek. Wracamy bo jestem z synkiem, musialam go zabrać bo to cycuś. Nie chcialam go tak raptownie odstawic, zreszta chce jeszcze dlugo karmic.  W czwartek lecę do Gdanska, przy okazji spotkam sie ze znajomymi. A w piątek raniutko wracamy do No. Mąż już steskniony, choć ma teraz niezły odpoczynek. Przynajmniej ma teraz możliwość wszystko dokładnie wysprzatac bo przy Młodym to ciężko. Wracam w same Walentynki, właśnie to sobie uswiadomilam. A w niedziele w No jest Dzień Matki. Także obchodzę podwójnie,a co.