Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Kobieta drugiej kategorii...

OMG dramat, to straszne co piszesz, bo to znam, brrr. Minęło! ale nie od razu. Nawet jak schudłam i obiektywnie było super, głowę miałam tak porytą, że wstydziłam się ciągle. Obiektywnie gorzej wyglądam teraz niż w 2011 (po odchudzaniu po ciąży) a głowę mam lekką- to na prawdę siedzi w głowie. Mam swoją prywatną na to teorię ale to może kiedyś przy kawie ;)

To wszystko siedzi w glowie wiesz? co nam to da ze bedziemy swoje cielska przykrywac skoro Twoj maz i tak wie no i moj niestety tez jak to wyglada pod ubraniem? widocznie akceptuje Cie taka jaka jestes. Najwazniejsze to zaakceptowac siebie jak ma byc seks jak widzisz sie w lustrze i myslisz co za mops? spojrz na to w ten sposob. Urodzilas dziecko jestes mama nie jednej z kobiet marzyloby sie miec choc tyle? a waga powoli krok za krokiem do celu. Bedzie dobrze mowie Ci tylko nastawienie trzeba zmienic. Myslisz,ze ja lepiej po dwoch ciazach i porodach rok po roku wygladam? nie? ale od uzalania sie nad soba niestety nam dupska nie zmaleja. Bedzie dobrze nosz kurka rurka musi. Do lata jeszcze bedziesz laska. Glowa do gory dasz radę. I nie nie jestes beznadziejna jestes po prostu zmeczona.

bardzo zaciekawił mnie twój profil.nie uważam jak większość dziewczyn,że nie kochasz swojego dziecka,bo widać,że poświęcasz mu każdą wolną chwilę,a co do tego wpisu dasz radę ze wszystkim,tylko trzeba zagryźć zęby i zacisnąć pięści i wszystko jakoś się ułoży :)

ja też miałam takie zapędy, ale to bardziej na gorących plażach Majorki, Chorwacji... uwielbiałam się opalać bez biustonosza, no ale cóż teraz trzeba zapomnieć o takich atrakcjach...

Lasencja - pomyśl co robiłaś wtedy i wejdź powrotem na tę samą ścieżkę.

A mi się wydaje, że dasz radę wyglądać super, ćwiczysz, dobrze się odżywiasz, masujesz, to będziesz niebawem widzieć rezultaty. Jest tu na Vitalii jedna dziewczyna, niestety nie pamiętam nicku, która miała zwis pociążowy, a teraz super umięśniony brzuszek. Jest dla mnie motywacją, bo mój brzuch też strasznie wygląda.

Ja tylko nie rozumiem, dlaczego oceniasz siebie, swoją wartość przez pryzmat tego jak wyglądasz, i od tego uzależniasz swoje szczęście. To bardzo słabe podejście, bo nasze ciało się zmienia, nawet i bez ciąży na starość grawitacja zrobiłaby swoje. Ale w środku to wciąż my! Twoje ciało to tylko powłoka, ale to kim jesteś wyznacza mózg (dla wierzących dusza). Jestem pełna podziwu dla Twojego męża, ale nie wiem, czy długo będzie akceptował to co sobą prezentujesz - bynajmniej nie mówię tu o ciele.

oj, oj, oj ... mało optymistycznie to brzmi. jeśli chcesz pogadać, wygadać się to napisz. miałam to samo po urodzeniu córki.

Jeżeli będziesz w ten sposób podchodzić do życia,odsuwać męża to prędzej czy później go stracisz.Nie dajesz sobie pomóc.Samym narzekaniem nie poprawisz swojej sytuacji.Nie robiąc nic poza roztkliwianiem się nad tym czego nie masz nie poprawisz komfortu swojego życia.Pewne rzeczy trzeba zaakceptować,niektóre zmienić a przede wszystkim udać się do specjalisty przed którym się bronisz.

Hej młoda! A są jakieś rzeczy, które Cie cieszą? Ćwiczysz? Mi bardzo pmagały ćwiczenia podnosiły poziom endorfin:). Po pierwsszej ciąży też byłam w szoku, że tak się człowiek zmienił na to potrzeba czasu, żeby to oswoić zaakceptować <hug>. Ale udało mi się pewne rzeczy podrasować, że jest lepiej niz przed ciaza to cieszy:)!

rozstepy to nie wiem czy na 100% da sie zlikwidowac, ale warto próbowac laserami....ale operacja biustu moglaby cos pomoc, nie mowie o powiekszeniu, ale o przywróceniu piersiom jedrnosci poprzez wyciecie nadmiaru skóry i wlozeniu implantów w takim rozmiarze w jakim miałas piersi przed ciążą....ps. fakt natura glupio to pomyslala, skoro dała kobiecie mozliwosc zachodzenia w ciaze to powinna dac rozniez bardziej elastyczna skóre;)

cóż - oba schematy zachowań chore i schudnięcie niczego w twojej głowie by nie poprawiło bo powinnaś walczyć głównie o normalność i zdrowe podejście do ciała.

ja też będę do Ciebie zaglądać. Twoje ciało dało twojemu facetowi najwspanialszą, najcudowniejszą istotę- wasze DZIECKO. Musiało się zmienić, tak jak Wy musieliście się zmienić bo jesteście rodzicami:). Zapewniam Cię że oni to rozumieją i akceptują, to jest w Twojej głowie. .Właśnie obcej osobie się wygadasz najlepiej, my tu przecież też się nie znamy:). Ściskam:)

przeczytałam kilka Twoich wpisów i będę tu zaglądać ;) nie trać nadziei, będziesz mieć jeszcze lepsze ciało niż przed ciążą ;)

Tak czytam co piszesz i sie za glowe lapie! Masz meza i zdrowe dziecko....a na dodatek sama jestes zdrowa....masz za co zyc i gdzie mieszkac a ciagle narzekasz.Naprawde poczytaj sobie na necie blogi kobiet ktore maja chore dzieci i brak srodkow do zycia...postaw sie w ich sytuacji i w koncu docen ze to co Cie spotkalo i nie traktuj dziecka jak intruza ktore spapralo Ci zycie...bo w koncu to Ty sie na nie zdecydowalas

ja bym poszła na twoim miejscu do psychologa bo uważam ze masz duze problemy z samoakceptacja po ciąży

masz trochę racji, ja też kiedyś kręciłam pupcią w stringach przed mężem. Te czasy minęły, ale często mi wypomina i wiem, że chciałby te sznurki ze mnie zrywać:)... jak pyta, gdzie ta XXXX CO W STRINGUSIACH go kusiła, odpowiadam- za 20 kilo (w dół) wróci:):):) brzuch w rozstępach, cycki wiszą do pępka, wszystko faluje, zapuściłam się, ale nie zamykam się w sobie, nadal cieszę się bliskością z mężem, może nawet częściej niż kiedyś- lubię sex:). Spróbuj się przełamać, pogadaj z mężem, skoro jesteście razem to się kochacie, a jak się kocha to kilo czy 10 kilo nie gra różnicy..... Przytulam.

Mąż Cię nie zostawi, skoro Cię kocha. Ty byś go zostawiła, jakby przytył? Przestałabyś go kochać, pożądać? Ciało z wiekiem zawsze się trochę zmienia, ale przecież nad tym można pracować, naprawić to, co się nam nie podoba we własnym wyglądzie. Głowa do góry, spójrz na siebie obiektywnie, przecież nie masz wagi słonia, jest ok a zawsze może być lepiej. Dziś jak masz zły dzień spraw sobie same przyjemności, a od jutra do dzieła - i na pewno nastrój i wygląd się poprawią.

Powiem krótko - jesteś tym, za kogo się uważasz. Jeśli traktujesz się jako kobietę drugiej kategorii to taka jesteś. Życzę Ci, żeby spadła Ci kiedyś ta powierzchowność i żebyś zaczęła zauważać coś więcej poza płaskim brzuchem i chudą dupą, bo unieszczęśliwiasz nie tylko siebie, ale i męża, i dziecko również. Seks jako sfera Twojego życia nie umarła - to Ty ją uśmierciłaś. Może to brutalne, ale taka prawda, bo wszystko siedzi w głowie.

masz wewnętrzną blokadę i tyle, choć poczekamy zobaczymy jak to jest, fajnie się mówi kiedy człowiek osobiście tego nie doświadczył o czym mówisz, ale i mnie to czeka...już się boję.. 3maj się ciepło