Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Piekielne poranki...

witaj. myślałam o Tobie kiedyś. dawno się nie odzywałas i byłam ciekawa co u Ciebie. widzę ze dalej masz smutne życie. to przykre. trzymaj się dobrze! :*

Doskonale cię rozumiem z tymi weselami - też ich nie lubię i unikam jak ognia. Wolę posiedzieć w domu przed TV. Dziewczyny mają rację co do Twojego samopoczucia, ja czułam się tak samo - wiedziałam, że kocham syna, ale tego nie czułam. Od 4 miesięcy jestem na antydepresantach i jest dużo lepiej. Leki też spowodowały, że zaczęło mi się chcieć o siebie zadbać. Jest cała masa zabiegów kosmetycznych, które poprawiają wygląd skóry, niektóre możesz zrobić sama w domu. Ja walczę z nadkilogramami i okropnym cellulitem na udach i brzuchu - pomaga mi lipoliza iniekcyjna i codzienne masaże - oba te zabiegi robię sama :D na rozstępy jest laser. Przejdź się do dobrego dermatologa i dopytaj o możliwości. Tylko musi Ci się chcieć. Ja już doszłam do siebie psychicznie i pomimo, że noce nadal są nieprzespane to poczucie własnej wartości wystrzeliło w kosmos. Będzie dobrze, tylko w to uwierz :*

Cholera, ja to nie wiem o co chodzi, ale ja Cię lubię. Czytuje to wszystko, już nawet nie wiem czy coś komentowałam, a Cię lubię. Bo jesteś tak szczera, jak niewielu z ludzi, których znam. Myślę sobie, że musiałaś mieć fantastyczne ciało i teraz, po zmianach, nie możesz dojść do siebie. I sobie wyobrażam, że tylko Ty to widzisz, bo pewnie całe Twoje otoczenie myśli sobie " K.. jak ona to robi, że tak świetnie wygląda". Tak sobie myślę. Ale Cię lubię, za tę do bólu szczerość w każdym wpisie. To jest prawdziwy pamiętnik.

Kochasz swoje dziecko? Pytam, bo cofnęłam się dwa wpisy wstecz i trafiłam na ten z 15.09.2016 - i miałam wrażenie, że jest taki pełny nadziei i pozytywnych emocji do tego małego człowieka. A ten dzisiejszy - sama nie wiem. Nie wiem czy kochasz tylko jesteś po prostu wszystkim zmęczona, załamana swoim wyglądem, zawiedziona mężem - jesli to ta opcja to nie jesteś sama. Czy może nie kochasz - a wtedy poszukaj pomocy. Zreszta w obu przypadkach poszukaj - może to Ci cos da. Postawi na nogi i zmieni Twoje postrzeganie swiata

hallo, nie wiem dlaczego jeszce nie podjelas leczenia, a moze myle sie bo nie zagladalam do wczesniejszych wpisow. Pamietam cie z dawnych watkow na forum i widze ze nic na lepsze sie nie zmienilo, to jak sie czujesz to wyraznie gleboka depresja czy cos w tym rodzaju a to mozna leczyc. Uwierz ze mozesz byc szczesliwa, mimo tych "fald" i obwislych...- jestem pewna ze wygladasz pieknie i te male niedoskonalosci widzisz tylko ty swoja chora dusza. Podejmij w koncu kroki w kierunku leczenia, bedziesz jeszcze szczesliwa.

Pokaż tą kieckę,może coś wymyślimy :-)

Naucz się kochać życie bo masz je tylko jedno i szkoda je zmarnować na smutki.

jasne ,że tak- moje dziecko nie dało mi spać przez 3 pierwsze lata i mam 20 kg do przodu

Ja tez nie lubie wesel.Co do dzieci to troche Ciebie rozumiem.To jest praca 24h z takim maluchem.I na dodatek nie wazne co bys robila i tak nie bedzie po mysli dziecka............eh Zaraz nadejdzie okres buntu........ Trzymaj sie!:D

Podobno sen krótszy niż sześć godzin na dobę prowadzi do podwyższenia wskaźnika BMI. Zbyt krótki sen zaburza wydzielanie greliny i leptyny, co zwiększa apetyt i zaburza odczuwanie sytości i rezultacie niewyspana osoba je więcej a mniej się rusza... A jeszcze gorsze od nadmiaru obowiazkow jest chyba samotnosc wsrod ludzi i poczucie niezrozumienia....

Ja tak mam. Naprawdę jakbym czytała o sobie. Ale ja w tedy jem ile wlezie po prostu. Mam takie chwile, że najchętniej wyszłabym z domu i już nigdy tu nie wróciła. Nic Ci nie poradzę. To chyba trzeba przetrwać. Może jak dzieci się wyprowadzą, za jakieś 20 lato odetchniemy? ;) Gdyby tak faceci jeszcze chcieli / mogli pomagać, to byłoby łatwiej.

Rzeczywiście tak jest. No ale nie przesadzajmy - kanapka z dżemem c i krzywdy nie zrobi ;)

Też nie lubię wesel... a najbardziej chyba zabaw weselnych i muzyki disco polo. Co do jedzenia... jak się je słodkie to wyrzuty insuliny powodują chęć na więcej, dlatego lepiej zbilansować dietę i jeść produkty o niskim ig... mniej się chce jeść, a słodyczy nie chce się jeść w ogóle.

ja uwielbiam słodkie śniadania, w tygodniu nie bardzo mam możliwość takie zjadać ale w weekendy jak najbardziej...dżem, miód, naleśniki i racuchy...byle słodkie i wcale nie dziwie się, że czujesz się jak się czujesz, wesel nie lubię, durne zabawy i wydawanie kasy, do tego sztuczne, wymuszone uśmiechy...