Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Ach, chociaż zostać tłustym śledzikiem

Najfajniejszy chłopak w mojej rodzinie czyli George skończył wczoraj 10 miesięcy. Ach jak ten czas szybko leci. Jest po prostu przesłodki. Uwielbia piłki, może zostanie drugim Lewandowskim albo Ronaldo.
Faza III jest super, dużo urozmaiconego jedzenia nic tylko chudnąć. Waga niezbyt łaskawie pokazała 133,1 kg, ale to przez okres, więc pocieszam się, że to chwilowe zatrzymanie wody w organizmie i za 3-4 dni wszystko wróci do normy. Zaplanowałam sobie, że dzisiaj przed pracą pojeżdżę na rowerze. Niestety uniemożliwił mi to deszcz. Trudno, może po południu będzie ładniej to na pewno to zrobię, a jeśli nie to popedałuje w domu na stacjonarnym.
Postanowiłam, że w ramach nagrody kupie sobie buty, zamiast torebki. Bardziej mi się przydadzą. Znalazłam wczoraj fajne w Wojasie, co prawda kosztują ponad czterysta złotych, ale warto je kupić. Mam kilka par tej firmy i są na prawdę super nawet po 4-5 latach. Dobre wykonanie i materiał robią swoje, chociaż ceny mogą trochę odstraszać. Postanowione, tym bardziej, że założyłam się z mamą, że jeśli schudnę 20 kg to dołoży mi do tych butów. Kolejna dobra motywacja, nic tylko trzeba działać, żeby wygrać zakład. Jeśli przegram mam jej kupić kilogram najlepszych lodów. Nie martwcie się mamie lody nie zaszkodzą, bo waży połowę tego co ja, a nawet jeszcze trochę mniej. Tylko ja w rodzinie jestem takim odmieńcem, chociaż kiedy się urodziłam to ważyłam tylko 2650 g nie będąc wcześniakiem. Niestety z wiekiem zaczęłam tyć i stałam się wielorybem wśród szprotek, ale teraz chciałabym zrobić wszystko, żeby przestać nim być. Zdaję sobie sprawę, że szprotką to ja raczej nigdy nie będę, ale może chociaż tłustym śledzikiem. Kończąc tym rybnym tematem życzę wszystkim miłego dnia.