Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Singielka..?? Czy stara panna??

... tak był w święta zlot rodzinny.. ciotki się zeszły i obradziły że trzeba mi koniecznie znaleźć chłopa, bo tak dłużej być nie może, żebym ja była sama!!

Szkoda, że mnie nikt w tej kwestii o zdanie nie pyta. a ja mam bardzo duuużo do powiedzenia w tej sprawie.

Wszyscy z góry zakładają jaka ja muszę być nieszczęśliwa w swej samotności... i że na pewno po nocach płaczę w poduszkę z tego powodu.

A dupa, dupa!!!!  Gówno prawda!!:)

Owszem przyznaję marzy mi sie miłość, szczęście we dwoje ale ja czekam, aż to się stanie naturalnie!! Nie zamierzam niczego przyspieszać, nikogo na siłę szukać, a już na pewno niczego facetom nie bedę ułatwiać :)

Poza tym fakt , że teraz jestem sama to mój świadomy wybór. Mam za soba różne doświadczenia związane z facetami głównie niestety negatywne, dlatego jestem bardzo ostrożna. Ale mam w swoim otoczeniu chłopaków na których wystarczy ,że skinę palcem, a już są na moje zawołanie:) Tylko ja nie zamierzam tego wykorzystywać, uwieszać się na czyjejś szyi i szukac od razu poważnego związku. Wystarczają mi koledzy. Nie chcę zobowiązań. Chcę być wolna!! Chcę miec prawo wyboru i możliwość wycofania się w każdym momencie.

Tak to teraz czuję. Z tym mi jest dobrze.

Mam prawie 30 lat. Rozumiem, że powinnam już mieć rodzinę, dziecko. Ale nie czuję się winna za to, że moje życie toczy się tak a nie inaczej.

Na wesele do koleżanki na które sie teraz odchudzam tez idę sama. Koleżanki mi mówią, że powinnam wziąć jakiegoś kolegę, żeby się wybawić , ale wiem, że jakiego bym nie wzięła będzie od razu brany jako ewentualny mój partner, kochanek, przyszły mąż, cokolwiek na pewno nikt nie odbierze go jako kolegi... i to mnie strasznie wkurza, że spekulacje i gadanie bedzie, dlatego idę sama i koniec kropka:)