Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Strata

A może nie chce mieć z Tobą kontaktu bo.....Cię kocha 😳

Ludzi się poznaje w dwóch sytuacjach... W biedzie, smutku, załamce - wtedy część ludzi odchodzi oraz wtedy kiedy jest bardzo dobrze - wtedy jeszcze więcej ludzi odchodzi. Wcale nie trzeba się wywyższać, nie trzeba pokazywać, że jest się "lepszym". Wystarczy mieć sukcesy, a inni czasem nie potrafią tego zaakceptować i się odcinają, ale to nie jest wina tego kto ma dobre życie, przecież sama na to zapracowałaś. Czasami ludzie wolą być z ludźmi, którzy są na tym samym poziomie, etapie w życiu. Tak samo czyjeś macierzyństwo, nowy związek może oddalić... Ja bym jeszcze spróbowała skoro zaprasza do siebie. Powiedzieć co się czuje i przede wszystkim wysłuchać drugą stronę. Czasem ludzie bawią się, a są w głębokiej depresji. A jak rozmowa nic nie zrobi, to czasem trzeba dla własnego spokoju odpuścić, choć wiem że nie jest to łatwe, bo sama mocno się przywiązuje do ludzi i zdarzyło się "odchorować" jakąś przyjaźń. Cierpliwości i spokoju Ci życzę 😊

Wiesz, może zazdrości. A może naturalnie odcinają się od Ciebie, bo zaraz będziesz matka, a to nie ich klimat. Są tacy ludzie. Chociaż po trochę Twój wpis też mnie razi. Ty masz tak cudowne życie, a oni nie. Może podskórnie robisz taki przekaz i złe się czują w Twoim towarzystwie. Ja mam przyjaciółki od lat. One są matkami, mężatkami, ja nie. Dzielimy się różnymi kwestiami. Czasem gadamy o różnych sprawach. I bycie matka mnie nie odrzuca od przyjaźni z nimi.

Wiesz, jest taka dobra zasada, jeśli masz więcej niż inni, wybuduj dłuższy stół, nie wyższy płot. Zastanów się, czy nie zrobiłaś czegoś, co przyjaciela od Ciebie odepchnęło. Ja bym przy takim błyszczącym ideale czuła się fatalnie, bo oceniana i porównywana, a nie każdy to lubi.

Nie obraz sie, ale jak czytam Twoj opis wlasnego zycia, w kontekscie zycia Twoich przyjaciol to chyba nie dziwie sie, ze Cie unikaja. Oni maja normalne zycie z blaskami i cieniami. Ty je widzisz przez pryzmat samych negatywow. Za to Twoje test takie “oh ah” i pewnie wszyscy Ci zazdroszcza. Nawet pies ponadprzecietny. Tez nie chcialabym przebywac w towarzystwie takiej osoby. I wcale nie chodzi o zazdrosc. Ja akurat bym sie cieszyla, ze przyjaciolce sie uklada. Tyllo, ze u Ciebie wszystko jest takie przejaskrawione i w najlepszym gatunku. Nikt nie ma ochoty tego wysluchiwac czy obserwowac. Ludzie wola przebywac w towarzystwie normalnych ludzi, z normalnym zyciem (czasem sie udaje a czasem mniej). Podobnie jak nie lubia maruderow o wiecznych narzekaczy.

Uważam,że nie musiała-brat mieszka prawie na tym samym osiedlu i to było niepoważne.Zachowałam się zgodnie z tym,jak czułam.

Jest zakochany lub kocha Ciebie. Póki nie byłaś w ciąży, wydawałas się w jego zasięgu; teraz już nie.

Ja przestałam się odzywać do koleżanki,odbierać jej telefony po tym,jak się zachowała.Było lato,zaprosiła mnie w odwiedziny na nowe mieszkanie.Miałam do niej jechać prosto po pracy.Jadąc do pracy-zabrałam prezent dla jej małej wtedy córcia.Jadę autobusem już po pracy,zaraz mam wysiadać na jej przystanku a tu dzwoni telefon i ona.Że przyjechał jej brat i chce,żeby jechali na działkę.Ręce mi opadły,bo to spotkanie było ustalone kilka dni wcześniej,a brat przyjechał na gorąco ,że tak powiem.Do tego brat nie mieszkający gdzieś dalej,tylko miejscowy.Poczułam się zlekceważona.Gdy wydzwaniała-już nie odbierałam.Chyba tylko raz-kiedys.Tak się według mnie nie robi.Pierwszeństwo mają pierwsze ustalenia według mnie.A z Twoim znajomym-możliwe,że jest coś czego nie wyjawia...

myślę że tam jest drugie dno, nie naciskaj. też kiedys straciłam takiego kumpla, chociaz po czasie zaczęliśmy coś gadać trochę to już nigdy nie było to samo, potem znajomi powiedzieli że mnie kocha walnął to gdzieś po pijaku i dlatego chciał się odsunąć... a kochał chociaż wiedział że mam męża, chociaż był jego kolegą! Uszanuj to po prostu, myślę że jemu też nie jest lekko. Ja uszanowałam chociaż to teraz czasem mi przykro, zycie. Nie można uszczęśliwić wszystkich..

Z czasem przyjaźnie gdzieś znikają. Może założył, że w ciąży nie pojedziesz.... Nie wiem. Ja bym przespała się u Niego i porozmawiała szczerze. Jeśli to nic nie da, to ciesz się że miałaś tak wspaniałego przyjaciela.

Przyjaźnie po latach się rozjeżdżają. Sama wiem to po sobie. Może to typowa zazdrość? Może potrzebna szczera rozmowa?

To prawda,Wasze życia się rozjeżdżają i chłopak nie może sobie z tym poradzić. Skoro to Twój prawdziwy przyjaciel, to powinniście to przegadać