Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Oto ja!

Dla tych ktorzy mnie nie znaja i nie mieli okazji cofnac sie w moim pamietniku do wpisow wczesniejszych poniewaz po dwoch latach pamietnikowania sie usunelam konto i niedawno postanowilam reaktywowac sie od nowa male przyblizenie mojej osoby

Jestem Justyna, ale od dziecka rodzina mowi na mnie Tynia, Tyniulka hah! Obecnie mieszkam od wrzesnie 2010r we Francji w pieknym miescie na poludniu z ktorego nie chce sie ruszac.

Zanim przyjechalam do Francji przez cztery lata mieszkalam w Wielkiej Brytani, ale ten kraj nie ujal mnie niczym poza dobrymi zarobkami.

W lutym 2010 roku rozstalam sie z kims po prawie pieciu latach bycia razem. Rozstanie doprowadzilo do wzrostu wagi o jakies 9kg z ktorymi teraz dzielnie walcze. Jestem aktywna osoba, kocham sport, nie wyobrazam sobie zycia bez niego i to on daje mi energie do zycia. Uprawiam biegi gorski tzw.trial, plywam, jezedze na rowerze, trenuje silowo a w czerwcu pierwszy raz w zyciu wezme udzial w Mistrzostwach Polski w triathlonie na dystansie - plywanie 1,9 km nastepnie jazda na rowerze 90 km i na koncu bieganie 21 km.

Do Francji przyjechalam jako au pair i szczescie nie z tej ziemii mnie spotkalo, ze trafilam na tak wspaniala rodzine. Kocham dziewczynke, ktora sie opiekuje a Ona nazywa mnie swoja siostra i jest do mnie przywiazana do tego stopnia, ze w nocy kiedy sie sni sie jej cos zlego wola mnie, aby ja przytulic... oto Ona - moja mala francuzeczka, ktorej na imie Manon

Jest taka jedna historia, ktora lapie mnie za serce szczegolnie a mianowicie dwa tygodnie temu o godzinie 6.00 rano cala rodzina wsiadamy do samochodu i jedziemy do Paryza. Christine ( mama Manon) zabrala dla niej poduszke i koc aby mala mogla wygodnie i cieplo spac.

Z racji tego, ze bylo wczesnie rano oczy zamykaly mi sie same. Polozylam glowe na boku jej fotelika i wiecie co Ona zrobila? zaczela mi wkladac swoja poduszke na ktorej lezala pod  moja glowe a nastepnie przykryla mnie kocem, ktorym i Ona byla przykryta.

Opowiedzialam to mojemu tatkowi i az sie bidak rozplakal ze wzruszenia.

Sytuacji takich jak ta wyzej jest wiele nie mam jednak czasu na ich opisanie i nie wiem czy Was to interesuje. W ogole to nie wiem co mnie wzielo na taki wpis w piatkowy wieczor...

Dzisiaj nie bedzie menu...

nie bede tez pisala co robilam...

Zoykaa ostatnio motta "szczela" jedno po drugim no wiec ja "szczele" swoje, ktore wymyslilam kilka dobrych lat temu i ktore opisuje mnie w kilku prostych slowach

" W zyciu trzeba byc dobrym i wyluzowanym czlowiekiem"

...i wlasnie dlatego na mojej drodze zawsze spotykam ludzi wyjatkowych!!!

Jesli przeczytalyscie to do konca to jestescie na prawde twarde babki! Sciskam mocna kazda - jak jeden maz!