Pamiętnik odchudzania użytkownika:
Ula9105

Musiałam przyjechać na kilka dni do rodzinnego Białegostoku więc wstrzymałam na ten czas dietę cateringową. Ryzykowałam i bałam się, że wiadomo, jak to w domu, będę jadła jeszcze więcej niż zwykle przed dietą. Muszę jednak przyznać, że jestem z siebie dumna, bo mimo że wszyscy zajadali się na rodzinnym obiedzie kiełbasą i ciastami, ja sięgałam po te lżejsze opcje. I bardzo kontrolowałam ich ilość. Nie mogłam powstrzymać się od zjedzenia świeżo wypieczonej przez moją kuzynkę bułeczki cynamonowej, w końcu cały dom pachniał, ale potraktowałam ją jako jeden z posiłków i wyszło mi to całkiem na dobre. Nie czułam się pokrzywdzona, a waga i tak pokazała niewielki, ale spadek :) Założyłam sobie, że do świąt zrzucę 5 kg, ale coś czuję, że pójdę nieco dalej :) Jest dobrze :)

A no i wreszcie mój motylek się realnie przemieścił! :D

Albo miał wyruszyć :( Nie wiem dlaczego, ale po nowym pomiarze nie aktualizuje mi się pasek wagi. Wiecie może jak sobie z tym poradzić? 

Od 16 listopada czyli w 8 dni zrzuciłam 3,6kg! Pierwszy piękny sukces i bardzo się z niego cieszę. Wiem, że na początku spada głównie woda, szczególnie, że wreszcie zaczęłam się ruszać, ale z drugiej strony jestem tuż przed okresem, a wtedy zawsze mocno zbieram wodę, czego nie cierpię. Tak czy siak niższy wynik na wadze i parę ładnych centymetrów mniej przyniosło mi dzisiaj wielką radość  i chęć kontynuowania :)  Jest super!

Za szybko! Wczoraj złamałam się i uległam świątecznym zapachom. Byłam na pięknym, świecącym i pachnącym jarmarku Bożonarodzeniowym we Wrocławiu i MUSIAŁAM kupić oscypka z grilla i "kurtoszkołacz". Wyśmienitości, ale obiecuję, że to był raz. Nigdy chyba nie czułam się tak winna po zjedzeniu czegoś. Ale potraktowałam to jako jeden z posiłków, żeby nie wychodzić tak bardzo poza limit kalorii. 

Ale są też małe sukcesy! Od piątku codziennie byłam na siłowni. I mimo, że to dopiero 5 dni, to czuję się dużo lepiej psychicznie. Czuję jakąś taką małą dumę, nie czuję tego poczucia winy, które długo mi towarzyszyło. Świadomość, że coś robię sprawia, że czuję się trochę pewniej wśród znajomych, czy w ogóle wśród ludzi. 

Muszę się też pochwalić, że dzisiaj byłam ze znajomymi na kręglach i mimo, że wszyscy pili moje ukochane piwko, ja wytrzymałam i wypiłam tylko zieloną herbatę. Punkt dla mnie! 

Podejmuję się odchudzania, a właściwie "odgrubiania" już nie wiem który raz w moim życiu, ale czuję, że to jest właśnie ten. Nie pomogły wizyty u dietetyczki, nie pomaga spora wiedza na temat odchudzania. Do tej pory zawsze się po drodze gubiłam. Teraz mam nowy start. Właśnie skończyłam studia, zaczynam pracę zawodową i pracę nad sobą. Mam już dość nadciśnienia, pocenia się ponad miarę, bólów głowy, senności i innych niedogodności, np. przy wiązaniu butów. 2 września 2017 (za 9,5 miesiąca) będę piękną świadkową na ślubie mojej kuzynki!

Wykupiłam sobie na początek dietę cateringową 1700 kcal (pani dietetyk poradziła mi 1800 kcal). Nie jest to tania sprawa, ale chcę chociaż pierwszy miesiąc wspomóc się gotowymi posiłkami, żeby przyzwyczaić się do ich ilości i zaczerpnąć inspiracji do mojego przyszłego jadłospisu. Jutro mija tydzień i całkiem mi się podoba. Chcę się dzięki niej odzwyczaić też od cukru i jestem na dobrej drodze. Orientuję się też coraz bardziej w kaloryczności produktów i faktycznie to pomaga mi powstrzymać się od sięgania po coś dodatkowego. Wczoraj zapisałam się też na ładną siłownię i dziś byłam drugi raz. Będę korzystać możliwie najwięcej, póki jest zapał ;) 

Boję się świątecznych ciast i smakołyków, ale do tego jeszcze czas. Mam trochę ponad miesiąc, zobaczymy dokąd dojdę do tego momentu :) Mam nadzieję, że pisanie tutaj o swoich sukcesach czy potknięciach i rozterkach mi pomoże i dodatkowo zmotywuje. Bardzo chcę przesunąć tego motylka na pasku! :D