Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Wracam.

Po dłuższej przerwie postanowiłam wrócić na Vitalię. Na pewno nie z podkulonym ogonem, raczej z nowymi siłami. Wagę w miarę trzymam, chociaż w ciągu tych kilku miesięcy wróciło mi 1,5 kg :/ Z różnych powodów dieta znalazła się na najniższym stopniu mojej hierarchii, podobnie jak zwyczajnie zdrowe żarcie czy regularne jedzenie posiłków. Akurat z tym ostatnim nadal mam problem, przede wszystkim dlatego, że mamy upały po 40 stopni i zwyczajnie nie mam siły ani ochoty jeść. Ostatnich kilka dni jadę głównie na arbuzie i kanapkach, ale mam też więcej ruchu (ćwiczyć oczywiście też przestałam), więc jest okay. 

Ta waga to był taki sygnał alarmowy. W sierpniu jadę przecież do domu i chcę wyglądać jak człowiek. Poza tym większość ciuchów mam w rozmiarze 42 i jeśli go zamienię, to tylko na mniejszy :)

Niestety te półtora kg to sam tłuszcz, który oczywiście widać. W sensie - ja widzę. Miałam już taką fajną figurkę i jakieś tam mięśnie, a teraz czuję się jak otyła, rozlazła larwa :) Mimo wszystko na wczorajszej imprezie na faksie usłyszałam mnóstwo komplementów nt tego, jak schudłam, a jedna dziewczyna, która 3 lata temu zaczynała studiować ze mną chorwacki podeszła i mówi, że musi mi coś powiedzieć. Aż się wystraszyłam. A ona, że podziwia, jak się wyrobiłam przez tych kilka lat (fakt, zaczynałam z piękną wagą 98 kg...), że tak schudłam i pięknie wyglądam i w ogóle och i ach - a nie mam z dziewczyną praktycznie kontaktu, od czasu do czasu rzucimy sobie "hej" na korytarzu, więc tym bardziej mi miło :)

Aha, i latał za mną już drugi rok z rzędu jeden Ruski, śliczny jak laleczka, ale raz, że ja zajęta, a dwa, że on dzieciak :) Ale normalnie jakie numery walił... To mi coś z włosów wyjął, to mnie niby przypadkiem dotknął, to mnie pod rękę wziął, to próbował objąć w pasie - normalnie szał :P I nosił za mną gitarę, a później siedział ze mną do 3 nad ranem i czekał, aż E po mnie przyjedzie :) Szok normalnie, ale z drugiej strony to dla mnie znak, że być może istnieje dla mnie ratunek, skoro jeszcze nie straszę :) W każdym razie znowu się biorę za siebie :)

Z nowości - wsadziłam wczoraj włosy w palącą się świecę. Nie po pijaku, po prostu nie widziałam, że tam stoi... Na szczęście od razu mnie ugasili i nawet nie widać, że mi się przez chwilę czupryna fajczyła :D

Nic to, jedziemy do ogrodu złożyć zwłoki pod drzewem i umierać :) Co do fotomenu to pewnie nie będzie mi się chciało regularnie wstawiać, ale jakieś tam zdjęcia od czasu do czasu wrzucę :)

Na koniec jeszcze słowiański akcent muzyczny, piosenka, w której ostatnio zakochałam się do szaleństwa :)

Trzymajcie się cieplutko i do napisania!

ula