Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Pozytywne myślenie pomaga!!!!!

Pisałam wczoraj o zaprzepaszczonych szansach na przymiarkę. Przez cały dzień  próbując nie dac się stresowi i nerwą z tego powodu powtarzałam sobie "jakoś to beędzie, zobaczysz, będzie dobrze" I co? I było!!!!!!!

Ok 14.30 szef powiedział że nie muszę zostawać po godzinach bo syndyk odwołał spotkanie(dobrze że ja nie odwołałam przymiarki). Więć zadowolona i szczęsliwa poszłam do salonu. Sukienka, jak sukienka jakoś mi się dalej nie podoba. Trudno innej nie będzie :) Teściowa stwierdziła że jest ładna i dobrze w niej wyglądam. Czyli ok.

Wasze komentarze pod miom wczorajszym wpisem skłoniły mnie do refleksji. Zaczęłam się zastanawiać jak ja to robię? Jak objadając sie cały czas czymś, jedząc węglowodany wieczorem(dobra przyznam sie nie wieczorem a w nocy , chwilę przed 22.00, wiem nie powinnam ale te muslli tak na mnie patrzyło)waga wymiary spadają? Może to przez bieganie(chociaż do końca przekonana nie jestem bo są tygodnie kiedy biegam tylko 1 dzień na 7) Kilorgamy lecą powoli(od początku ubyło mi ich prawie 5) ale za to wymiary nadrabiają za kilogramy. Nikt mi nie chce uwierzyć że ważę ok 60 kg. Więc od dziś nie przejmuję sie wzrostem wagi(wiadomo że w ciągu dnia waga może sie wachać ok 2-3 kg, regularnie cwicząc też można dorobiś się 1-2 przez kształtowanie się mięśni o @ nie wspomnę) to wszytsko składa sie na stwierdzenie że waga nie odzwierciedla naszego wyglądu.

Prawdę o nim mówią jedynie wymiary.

Dziekuje Wam serdecznie za wszystkie miłe słowa i wsparcie.Cudni jesteście!!!!!!!!