Pamiętnik odchudzania użytkownika:
wysokicukier

Witajcie!

Patrząc z perspektywy ostatniego wpisu, który popełniłam pod koniec marca muszę przyznać się sama przed sobą, że jestem epicko leniwą bułą. Z moich postanowień w życie udało mi się wprowadzić:

• kontrolę kaloryczność i jakość spożywanych posiłków,
• kontrolę ilości spożywanych płynów

reszta leży i kwiczy. Nie udało się unormować trybu dnia (jednak 3 zmianowy system pracy trochę w tym przeszkadza), o równych godzinach spożywania posiłków też mogłam pomarzyć. Brak aktywności fizycznej jest tylko i wyłącznie kwestią bycia epicko leniwą bułą. W ciągu dnia ruchu mi co prawda nie brakuje, bo i w pracy i spacery z wiecznie chętnym do zabawy psem, ale jednak nie była to aktywność w sensie ćwiczeń fizycznych. 

Jednak z drugiej strony wszechświat w ostatnim czasie był łaskawy dla epicko leniwej buły i obdarzył ją spadkiem wagi o całe 1,4 kilograma. Tak więc w przypływie szaleństwa i nadchodzących w życiu zmian epicko leniwa buła postawiła pójść za ciosem i wykorzystać nową sytuację na ile tylko się da. 

Tryb dnia będzie wreszcie równy jak w zegarku! Zmiana pracy na tryb jednozmianowy z godzinami zbieżnymi z trybem pracy Mojego K. ułatwi nie tylko planowanie posiłków, ich przygotowanie i jedzenie o równych porach ale pomoże też uregulować ważną i zaniedbaną przeze mnie kwestię czyli "spanie jak człowiek". Miło będzie wreszcie budzić się wyspanym i pełnym energii a nie funkcjonować jak Zombie na autopilocie. Dzięki tym wszystkim zmianom uda mi się również ustabilizować stan zdrowia i mieć go pod kontrolą.

Cieszę się z nadchodzących zmian i jestem z siebie dumna, że będąc takim cykorem i panikarą jeśli chodzi jakiekolwiek zmiany zdecydowałam się na tak duży i odważny krok. Mam tylko nadzieje że okres przejściowy minie bez większych zawirowań, spokojnie i bez niepotrzebnych komplikacji. 

Trzymajcie za mnie kciuku!

Pozdrawiam, 

WysokiCukier

Witajcie! 

Długo zastanawiałam się czy zacząć pamiętnik na Vitalii. Do tej pory przyglądałam się tylko jak Wam idzie, jak walczycie ze zbędnymi kilogramami, jak spełniacie swoje marzenia o lepszej sylwetce. Oglądałam pozazdroszczenia godne metamorfozy, a uwierzcie mi jest czego zazdrościć. Dziś postanowiłam, że czas najwyższy przestać stać z boku i tylko się przyglądać. Czas najwyższy zawalczyć wreszcie o siebie.

Trzeba spojrzeć prawdzie w oczy, kruszynką nie jestem, wagowo bliżej mi do angażu w kolejnym filmie z serii "Uwolnić orkę" niż do obecnie lansowanych kanonów piękna. Na chwile obecną ważę 87 kilogramów, więc może z tą orką to lekka przesada, ale myśl o wyjściu w stroju na plażę w dziwny sposób łączy się z wizją Greenpeace'u walczącego o ponowne umieszczenie mnie w zbiorniku wodnym.

Mam świadomość, że walka ze zbędnymi kilogramami nie będzie łatwa i przyjemna, wiem też, że wcześniejsze próby kończyły się fiaskiem przez moja własną głupotę i wyznaczanie sobie wyśrubowanych do granic możliwości celów. W ten właśnie sposób sama sobie podkładałam kłody pod nogi, wprowadzałam wszystkie zmiany na raz, narzucałam sobie miliony ograniczeń i jak możecie się domyślić guzik z tego wszystkiego wychodził.

Tym razem chcę to wszystko zrobić inaczej, stopniowo i bez narzucania sobie chorej presji. Chcę nie tylko zmienić swoją wagę ale i zawalczyć o zdrowie bo jego stan tego wymaga. W tym celu stworzyłam listę rzeczy nad którymi muszę popracować. Aby tym razem udało mi wygrać tę nierówną walkę muszę w pierwszej kolejności:

• wypracować regularne godziny posiłków,
• kontrolować ilość spożywanych płynów,
• w miarę możliwości uregulować tryb dnia,
• kontrolować kaloryczność i jakość spożywanych posiłków,
• wprowadzić aktywność fizyczną.

Mam nadzieję, że dzięki prowadzeniu pamiętnika łatwiej będzie mi pracować nad sobą, zmieniać niezdrowe nawyki, wyciągać wnioski z niepowodzeń i monitorować sukcesy. Mam też nadzieję, że dzięki Waszemu wsparciu, poradomi konstruktywnej krytyce uda mi się wytrwać w walce o zdrowie i zgrabną sylwetkę.

Pozdrawiam,

WysokiCukier