Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Czas

Nie lubię tych dni, w których nie wiem kiedy dzień zleciał. Wtedy mam poczucie, że stracony to dzień, zleciał za szybko. Przeraża mnie to w jakiś sposób. Chora jestem. Wtedy człowiek stopuje i widzi ile mu umyka w tym wiecznym pędzie, pośpiechu i spędzaniu całego dnia w pracy. Po powrocie szybki obiad, który staram się gotować codziennie i pstryk znowu poniedziałek...Tylko patrzeć jak za chwilę święta i nowy rok. Straszne to i naprawdę średnio mi się podoba. Rok był spoko, mało ciepła jednak było. W pracy po pożarze wszystkich nas przenieśli w różne miejsca, ja mam najdalej do wszystkich i wychodzi na to że będę sama. Dobre i to, ale uczucie pustki takiej. W poniedziałek dowiem się więcej. U brata nie wiem co. Tzw cisza przed burzą.