Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Opamiętałam się w porę.

Nie wiem co zrobiłabym bez tej vitalii. Motywuje mnie to jednak. Że mam gotowy plan diety, treningu, że za to zapłaciłam i szkoda wywalić kasę w błoto, że są tu osoby, które doskonale rozumieją mój problem, bo same mierzą się z tym samym, i na końcu, że wszystko to ma ręce i nogi, a nie jest samotnym porwaniem się na jakąś rygorystyczną dietę, co jak zwykle skończyłoby się fiaskiem. Dlatego po raz pierwszy udało mi się nie poddać, mimo tego, że miałam gorsze dni i wróciło trochę wagi. W końcu zrozumiałam, że chwila słabości i potknięcie się to nie totalna porażka, a jedynie czas na wyciągnięcie lekcji i większa praca nad motywacją. Jednorazowy wyskok nie niweczy całego procesu, dlatego nie poddaję się i nawet jeśli moje cele opóźnią się chwilę to warto kontynuować dietę - jak nie teraz to kiedy? Muszę w końcu przestać traktować moje życie jak okres przejściowy. Podnoszę wagę na pasku (bo inaczej nie poczuję, że muszę więcej pracy znów w to wszystko włożyć!) iiiii keep it going:)