Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
POKONAĆ APETYT-lekcja 1

W pracy mam zmiany wieczorne. To oznacza, że od 15 do 21:30 jestem poza domem. Tak jak ostatnio Wam wspominałam walczę z wilczym apetytem, szczególnie w godzinach podwieczorku (16:30-17). Wtedy najbardziej wisi nad mną pokusa zjedzenia małej przekąski ponad limit diety. Zawsze dopadnie mnie chęć na andruta, wafla ryżowego, orzeszka, chrupka kukurydzianego. Cokolwiek. Dlatego cieszę się na te 2 dni, kiedy w pracy nie mam dostępu do jedzenia. Do tej 15 jakoś zbytnio nie muszę się martwić. Śniadaniem się najadam, drugie w postaci owocu i 2 wafli ryżowych wystarczy mi zazwyczaj do obiadu, a potem jestem na jakiś czas syta, więc po posiłku, od razu nie sięgam do szafki z przekąskami. W pracy jem tylko to, co wzięłam ze sobą.

Problem zaczyna się, gdy mam zmianę dzienną. Wtedy wracam do domu o 15 i mimo, ze zjadłam obiad (w postaci kanapki :/ no ale zawsze) czuję dziwny niedosyt i zaraz mam ochotę po coś sięgnąć. Wtedy zaczyna się walka z wewnętrznym głosem. "No weź tego chrupka! - Nie wezmę. - No weź co Ci szkodzi - Nie wezmę. - No ale to prawie nie ma kalorii - No dobra." Otwieram szafeczkę, zerkam ukratkiem, zamykam i znów za chwilę otwieram. Biorę powolutku tego cholernego chrupka, gryzę go delektując się chwilę i zaraz chwytam następnego. Potem kolejnego i już dużo szybciej czwartego, piątego, szóstego. Tak to jeden chrupek zamienia się w całą garść. To samo dotyczy orzeszków i wafli ryżowych czy andrutów owsianych. 

Poczytałam trochę w sieci i zdiagnozowałam swój problem. Jem do się nudzę. Chwytam za żarcie tylko dlatego, ze nie mam czym zająć rąk. Kiedy oglądam film zaraz w głowie krąży mi myśl "a może by coś skubnąć". Muszę wtedy zwolnić tępo. Usiąść i wziąć kilka głębszych wdechów. "wdech, wydech, wdech, wydech. Uspokoj się, wcale tego nie potrzebujesz. Poskacz sobie chwilę, powłaź na ten cholerny taborek, potańcz, albo jak nie chce Ci się ruszać, to zajmij się chociaż haftowaniem". Zatem moje drogie Panie ogłaszam wszem i wobec. KONIEC Z NUDĄ I JEDZENIEM Z NUDÓW! Nie możemy sobie pozwolić na to, by jakiś stwór nie wiadomo skąd zawładnął naszymi umysłami a tym samym naszymi ciałami i wylewającym się tłuszczykiem. Czas zająć sobie czas maksymalnie i skutecznie. Wszystko po to, by pozbyć się chęci niepotrzebnego podjadania

Amen.