Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
tak szybciutko-podejście drugie

niech to szlak, wyrąbało mnie z Vitalii hihi chyba za karę,żem taka leniwa no nic,waga po wczorajszym ważeniu paskowa,ni w górę ni w dół,nie wiem czy się cieszyć,czy ino mi pozostaje płakać,w sumie przez tydzień to ruszałam się tyle co mucha w smole,a przez leki chodzę głodna jak wilk i pożeram wszystko co znajduje się na mojej drodze i broń P.B nie jest czasem zdrowe,więc chyba będę się jednak radować,póki mam jeszcze na to siły,chyba bierze mnie jakie chorubsko,bom śpiąca i zimno mi jak cholera,matka jeździ po mnie za to ile wlezie,trza było ją olać i nie przyjeźdzać,już lepiej by mi było samej na mieszkaniu niż wysłuchując jej pretensji,ale nic,pójdę spać zaraz i może prześpię ten cholerny weekend,choć tyle roboty na mnie czekamiej tu babo weekend

idę trochu poczytać co u Was i zabieram się za konstruktywne nic-nie-robienie