No to dwa dni za mną i bardzo sprzeczne uczucia. Niby dieta smaczna i dobrze się po niej czuje ale .... No właśnie zawsze jakieś ale musi być. Mam problem w sumie sama nie wiem jaki ... Jestem niby najedzona a głowa mi mówi że może zjeść pierniczka świątecznego albo paróweczkę po synku. Na razie to początek i daje sobie rade. Pije 2,7 litra wody dziennie i o dziwo na nic innego nie mam już ochoty. Ani na herbatę ani na kawę bo jestem już taka pełna. Poważny problem mam z ćwizeniami. Ale nie dlatego że nie chcę ale dla tego że nie mam kiedy bo wciąż przeszkadza mi synek :(( jestem tym załamana i będę musiałą to jakoś rozwiązać. Swoja drogą stwierdziłąm że po ciąży strasznie sie zapuściłam pod każdym względem więc jeśli podejmuje sie wyzwania i chce schudnąć to również powinnam zrobić porządek z moimi ząbkami. A ząbki są straszne p
Ostatnio dodane zdjęcia
Znajomi (15)
Sylwetka
O mnie
Informacje o pamiętniku:
| Odwiedzin: | 2268 |
| Komentarzy: | 6 |
| Założony: | 27 czerwca 2012 |
| Ostatni wpis: | 23 września 2018 |
Pamiętnik odchudzania użytkownika:
Arezja
kobieta, 41 lat, Jastrzębie-Zdrój
170 cm, 103.00 kg więcej o mnie
Postępy w odchudzaniu
Masa ciała
Wpisy w pamiętniku
Dobra plan posiłków przejrzany, plan fitness także, lista zakupów na cały tydzień wydrukowana. Motywacja 200% jednak mam obawy czy się uda przy moich dwóch szkrabach. Coś wymyśle i znajdę troszkę czasu dla siebie. W końcu po tylu latach mogę coś dla samej siebie zrobić. Taki czysty objaw egoizmu z mojej strony. Powiem szczerze plan posiłków wygląda świetnie zobaczymy w praniu. Oby mi się udało wrócić do dawnej wagi było by cudownie. Hm trochę się rozmarzyłam za wcześnie ....
Siłą i mobilizacja czas zacząć !
Zaczynam po raz drugi jednak już po 2 ciąży i 34 kilogramach nadwagi. Mam silną motywację i chęci... Jednak mam też dużo obaw jak sobie poradzę przy dwójce dzieci :(, jak znajdę czas na to wszystko. Pocieszam się ze do powrotu do pracy mam równy rok i to właśnie teraz jest najlepszy moment na zmiany w swoim życiu. Potem przyjdzie praca, stres, i setki innych obowiązków i znów nie będzie czasu na zdrową dietę, zmiany ( bo będzie ich za dużo) i ćwiczenia ( bo będę zbyt zmęczona 2 szkrabów i pracą). 
Co mnie bawi na samą myśl o diecie mam ochotę opróżnić cała lodówkę bo mój mózg mi mówi że zaraz będą chwile wyrzeczeń.Chciała bym chodzić na siłownie chociaż raz w tygodniu ale nie jestem mobilna ehmm więc dojazd autobusem zajmie mi trochę czasu. A czasu mam bardzo mało....
.Przejrzałam plan posiłków i fitness i mam mieszane uczucia. Niektóre z posiłków wydają mi się ciekawe a inne wręcz przeciwnie. Ale nie będę się zniechęcała. Najpierw zobaczę na ile przygotowywanie posiłków będzie dla mnie trudne przy małym dzieciaczku. Co do ćwiczeń nie mogę się doczekać. Znów pomału zacznę ćwiczyć i mam nadzieje na więcej energii i mniej bycia senną. Idę spać bo pomału zaczynam myśleć o jedzeniu. Mam tak zawsze jak wiem że czekają mnie zmiany w jedzeniu. Nagle rośnie mi apetyt ale wiem że to tylko w mojej głowie i wcale nie jestem głodna.
. A pijam ją codziennie hektolitrami zaś wody nie znoszę. Ale muszę się przemóc i w przyszłości nauczyć synka że woda jest dobra
. Nie chcę go poić słodkimi soczkami.