Pamiętnik odchudzania użytkownika:
Babok.Kukurydz!anka

W piątek poszłam znów pobiegać. By odwrócić złą passę. Tym razem miałam szczęście, że jelita upomniały się o swoje przed biegiem. Kurczę, żeby zawsze tak było.... 

Zrobiłam trening na tempo. Mila wolno i mila szybko. 

Później bieg spokojny. Trucht. Kilka zatrzymań, by zrobić zdjęcia nieba. Znów było pięknie. 

W domu zaś mąż zostawił dla mnie 500g frytek pociętych w wodzie. Przyszła mini frytkownica z Lidla. Wlałam więc wcześniej odłożony olej (zlewamy do słoika i jeśli się nie spali to używamy kilkukrotnie) i przygotowałam sobie porcje. Siedziałam po 21 w ogrodzie i smażyłam. Kupiliśmy frytkownice, bo smażenie na patelni zostawia zapach w całym domu. Z reguły więc robimy fritki z actifry. Mniej kalorii mają. Ale czasem te z oleju chodzą za człowiekiem i kuszą. 

To była pyszna pozna kolacja. Nadal miałam deficyt kcal. 

Chcialam zrobić podwójny trening. Jelita wybrały inaczej. Zawróciłam do domu. Bez sensu. Musiałam przejść do marszu, bo bieganie powodowało ból brzucha. Jestem zła. 

Chyba pomimo tego, że miałam tydzień przerwy od biegania, to jednak algorytm wodzi poprawę, bo wydłuża mi treningi. Dziś jestem bardzo z siebie zadowolona. 4km truchtu, 1.6 km średniego tempa i 600m szybkiego tempa na koniec. 

Wyszło super. 

460 kcal spalonych.

Zrobiłam trening z hantlami. Wybrałam sobie górna część ciała. Normalnie nie robię treningów z pauzami i fazami odpoczynku, ale spróbowałam. Głowy mi nie urwało. 

Tydzień objadania się sernikami i lodami odbił się na wadze. A jakże. BMI 25. Jestem zła na siebie. Ale nie ma co się załamywać. Pchamy dalej ten wózek. 

Pierwsza wolna sobota w sierpniu. 

f*ck, skasował mi się wpis. Będą więc tylko obrazki. Du*a!

Znów upał. Wyszłam biegać pół do 22.biwg z narastającym tempem. Dwie mile truchtu, kilka zdjęć w międzyczasie. Potem ponad 1km szybszego tempa i 600m szybkiego tempa. Wyszło fajnie. Serce dawało radę pomimo, że było strasznie duszno. Już się mgła formowała. Tętno spadało samo. 

Widoki też były zadowalające. 

Idzie kolejna fala upałów. Postaram się pobiegać jeszcze jutro, bo w środę mamy gości. Mąż ma urodziny, odwiedza nas jego przyjaciółka ze studiów. Czekałam na tą wizytę od marca, kiedy wspomniała, że będzie w okolicy (w Niemczech) i chciałaby wpaść na dzień lub dwa. 

Pobiegalam sobie ćwiczenia na kadencję. Chciałam wracać do domu truchtem, ale bieganie rusza mi perystaltykę i musiałam zadzwonić po męża, by nie zabrał do domu. To nie pierwszy raz kiedy jelita zepsuły mi bieganie... 

Dziś mąż testował tatar z buraka i awokado. Jest nad czym popracować. Ale smaczne było. 

Ja zaś miałam nowy rodzaj treningu w planie -  podbiegi. Znalazłam jedyna w okolice górkę -  most nad średnicówką -  i terenowałam. 

Bylo słonecznie i ciepło, więc teraz zdycham z bólem głowy... 

Wczoraj pocięłlam moje alstromerie ogrodowe. Przerosły doniczkę w rok.

Posadziłam 8 roślin - wycięłam 29. Bydlaki.

Nadal nie biegam, nie ćwiczę. Upały zelżały, ja zaś zasypiam na siedząco. Dziś zrobię paznokcie, bo jutro po pracy jedziemy kibicować koleżance podczas triatlonu, w którym startuje, a wieczorem mamy kolację urodzinową. Mój brak kreatywności jeśli chodzi o wybieranie mu prezentów kończy się często na dobrej restauracji. Mam nadzieję, że i tym razem będzie smacznie.

Przejrzałam moje cebulki, które mają teraz okres odpoczynku w garderobie. Kilka było zgniłych, a reszta się nada. Z wsadzonych 70 cebulek fioletowych tulipanów, po rozdaniu i wysłaniu części do Polski, zostało mi jeszcze ponad 230 sztuk. I tak z wszystkim. Kilkanaście-kilkadziesiąt sztuk więcej niż posadziłam. 

Dziś miały zelżeć upały, miała być burza, miał być deszcz.... A było 28 stopni. Nie biegam, nie ćwiczę. Zasypiam w pracy, zasypiam w domu. Nie nadaję się do niczego. Jestem przemęczona na amen.

Dziś byłam też z kotem u weta. Nadal chrapie, nadal kaszle. Wcześniej była dwa razy na antybiotykach, ale nie pomogło. Więc to nie infekcja. W poniedziałek jedziemy na rentgen ponieważ kicia ma prawdopodobnie zapadnięte oskrzela i tym samym astmę. Jeśli będzie poważnie to dostanie kortykosterydy, a jeśli nie to po prostu będzie dalej chrapać i kaszleć. Nawet cieszy mnie taki obrót spraw, bo wcześniej była mowa o operacji, a bałam się, że operacja może więcej z kici życiu skomplikować niż pomóc. Zaś sama astma, jeśli jest łagodna, nie zmieni jakości ani długości życia kici. Natomiast jej chrapanie nadal będzie mnie budzić.... Jakbym w domu miała mopsa czy jakiegoś innego płaskiego psa.