Witam wszystkich walczących tu z kilogramami, przyzwyczajeniami i ....samymi sobą
I witam siebie, nieustannie gotową na zmiany, wyrzeczenia i sukcesy.
Uzależniona od roweru, wciąż przesuwam granice, więcej km, mniej wrażliwości na deszcz czy śnieg, jeżdżę wszędzie, nie pogardzę nawet indoor cycling.
Nie biegam - nie lubię, ale zajęcia w klubie typu interwał, TBC uwielbiam.
Siłownia - hmm, uczucia embiwalentne, inaczej nazwać tego nie umiem, nie lubię ale doceniam efekty i zmuszam się.
Impreza na naszej leśnej działce (bez wody, jak to zimą).
Zaproszeni: S. i ja. Podróż pociągiem. Menu - vege leczo z kasza i makaronem, jabłka, ciasteczka owsiane, mielone siemię lniane z białkiem😜
Plan:
1. Zakupy już na miejscu - głównie woda no i te ciasteczka (jak będą) (jak sklep otwarty będzie).
2. Spacer przez las do Długosiodła, już bez tych bagaży, na dekoracje gapienie się (jest szopka i wielka choinka i może coś jeszcze?), śmichy chichy z czego się da🤣 i rozkładanie/chowanie pomalowanych kamyków w zależności od ich źródła pochodzenia.
3. Ognisko + gapienie się w gwiazdy.
4. Film jakiś, już pod kocem i przy ogniu trzaskającym w kozie.
5. A rano noworoczne kółko rowerowe po lesie 🌳
Sobota: rower 46 km + morsowanie
Niedziela: rower 46 km + morsowanie
A w Komorowie tak zachód wygladał
Poniedziałek: rower 20 km + 1h siłownia
Szczęśliwego Nowego Roku!! 🎈🎉🎊✨ Bawcie sie dobrze, cokolwiek to znaczy dla Was!!🤗😘
Nasza tradycja wyjeżdżania w góry, pierwszego dnia świąt i zostawania tam do Nowego Roku wygasła, bo przez kolejne lata wracaliśmy wcześniej, pogonieni deszczem, błotem i mgłami.
Tym razem czekałam rozsądnie do ostatnich dni, kawałka słońca w prognozach nie zobaczyłam więc mentalnie naszykowałam się na miejscowe przyjemności.
A dzisiaj już z korpopracy, zerkałam szybciutko w kamerki, a tam niebo niebieskie, śniegu dużo..., ech życie😠. Ale obiecaliśmy sobie tygodniowy wyjazd w Beskidy luty/marzec, jak tylko będzie pogoda, jak lubię najbardziej - puste góry - od schroniska do schroniska..
Poniedziałek: 20 km rower 0,5h siłownia, po pracy koloryzacja włosów, a po nocy - pieczenie piernika. Test jakości ciasto przeszło z łatwością, chociaż S. podważał go trochę, że próba tylko z jednej strony jest niepełna, trzeba przetestować też od drugiej .
Wtorek: 30 km rower, bo 10 przed pracą (chciałam, nie musiałam - praca zdalna) po parku, potem na Wigilię do rodziny mojego syna też rowerem. Wszystko co trzeba, ładnie w sakwach ułożone, prezenty, eleganckie ubranie, piernik i sałatka.
Waga zmierzona - stabilne, letnie 51 kg. I stabilne ponad 39 kg mięśni!
Te Wigilie są baśniowe. Duża żywa choinka, piękne dekoracje, niektóre z historią, jedzenie do którego nikt nie zmusza. Wszyscy są tam szczupli i przy stole siedzi się tylko na początku, potem są kolędy, pokaz zdjęć, opowieści. Momenty uroczyste i masa śmichów-chichów i przytulanek. Wypatrywanie Mikołaja, wymarzone prezenty. Czas dla mnie bezcenny.
Ja dostałam od S. cudną włóczkę, kosmatą z alpaki, w "moim" burozielonym kolorze, idealną na prosty piórkowy sweterek.
Sama zrobiłam dla mojej synowej skarpetki - LIttle Brain, wersja już druga, tym razem w kolorach idealnie kubusiowych.
Kolejne dni to już we dwoje z S. = luz, spokój, coś jak mini wakacje 🥶🚴♀️
Środa: 20 km rower - morsowanie (delikatne 6 minut, bo pojechałam tam na rowerze) - 25 km rower, już po śniadaniu. Jaką ogromną widać zmianę w mojej okolicy 👍. Jest dużo mniej dekoracji, jest cicho, strzelania prawie wcale. A w parkach rano pierwszego dnia świąt, byli biegacze, rowerzyści, dwa (ze mną włącznie) morsy, masa osób z pieskami, kiedyś to bardziej panowie z czerwonymi nosami się snuli. Jest czysto!
Czwartek: jak w środę - 20 km rower - morsowanie (delikatne 6 minut, bo pojechałam tam na rowerze) - 25 km rower, już po śniadaniu. Dwa malowane kamyki znalazłam i odkryłam, że jest też forma tej zabawy w aplikacji, ale to już coś zupełnie innego.
Piątek: 20 km rower i praca zdalna.
Książka The Blue Hour (jeszcze nie wiem czy ją lubię), film Anora - niezły, ale jak dla mnie to taki, co przykuje moją uwagę, rozbawi, a za chwilę już o nim nie pamiętam..
Najpierw deszcz mnie trochę zmoczył, jak rano po parku pedałowałam.
Potem, przy mosowaniu, wreszcie ręce całe zamoczyłam (dłonie w cienkich neoprenach), ale ramiona, łokcie, wszystko pod wodą było. I różnica ogromna🥶, zębami kłapałam, że prawie mówić nie mogłam, a reszta mnie trzęsła się w sposób zupełnie niekontrolowany. Tak chyba wygląda dobrze wykonany trening TRE, uwalniający napięcie i stres 😉https://tre-polska.pl/czym-jes...
Gorące śniadanie, potem 26 km po lesie, a potem wieczorem, sesja pierwszego i ostatniego tak jakby pierniczka świątecznego. Okno otwarte na całą szerokość, ujęcia powtarzane w nieskończoność, po wiatr nim poruszał i go rozmazywał (raz nawet prawie w błoto cztery piętra niżej by poleciał)😠.
Czas na marzenia, plany, uważne spojrzenie w głąb siebie - nawet moje IG strony o dzierganiu podsyłają mi takie pomysły. Yoga i księgarnie, każdy coś tam chce uszczknąć z tego patrzenia.
A u mnie zmiany, zmiany, czy tego chce czy nie - wg tarota, bo dzisiejsza karta, wyciągnięta z myślą o kolejnym roku = Śmierć.
Niedziela: 35 km rower + morsowanie
Poniedziałek:30 km rower, z tego prawie całość w ulewie🥶, trochę w mocnym deszczu. Ale najgorszy był wiatr, wichura właściwie - bocznoprzednia. A był to dzień rodzinny/urlopowy - jasełka u wnuczki w przedszkolu, reszta dnia rodzinnie. Na szczęście, ja doświadczony przez deszcz rowerowicz, miałam zapas czasu i suchych ubrań ze sobą.
Wtorek: 25 km rower, po pracy paznokcie, szybkie strojenie się i Christmas Party. Super udane!🥳👍. Ogromne, około 700 osób, ale w tak dużym i super przystosowanym obiekcie, że można było tworzyć kameralne grupki w miejscach, w których słyszeliśmy się nawzajem, jeść i pić przy małych stolikach, gadać, śmiać się, chwalić i być chwalonym, no bo sukienki, szpilki (u niektórych), garnitury, muszki, krawaty to nie jest nasz codzienny wygląd. No i tańczyć na ogromnym parkiecie. Ja nie zawsze łapię nastrój takiej rozrywki, a tu od razu, w taksówce jeszcze. Wyszłam po 24, zachrypnięta, uśmiana, ogłuszona, z nogami w tyłku.
No i jeszcze te rozmowy "po" następnego dnia😉. Moi działowi znajomi po czwartej wyszli, a byli tez tacy (podobno), że przed szóstą.
Zdjęcia będą później, nie pomyślałam, żeby coś tam telefonem zrobić.
Środa: 20 km rower + 0,5h siłownia
Czwartek: 20 km rower + 0,5h siłownia
Piątek: 25 km rower, a po pracy szybka wyprawa do Empiku odebrać zamówiony wcześniej kalendarzyk na kolejny rok. Nie w samym sklepie te tłumy, ale w okolicznych uliczkach, na parkingu, chodnikach. Przypomniałam sobie po raz kolejny, jak mi dobrze żyje się tak na uboczu.
Sobota: 30 km rower + morsowanie. Łatwo było, cieplej niż zwykle. Potem sprzątanie grobów (na płycie mojego grobowca ktoś postawił ogromną donicę z chryzantemą bez podkładki, pod nią zrobiła się gruba warstwa błota). Dookoła stojące i walające się bo wiatr był mocny, różnego rodzaju i w różnym wieku, plastikowe dekoracje, zwiędłe chryzantemy, znicze. Kontenery na śmieci pełne, a ludzie niosą już następne.
Jak ja czekam, żeby możliwe były pochówki po drzewem, w biodegradowalnej urnie, z nasionami rośliny, która w tym miejscu wyrośnie (albo i nie).
I zaczynam powoli przygotowywania do Wigilii (jestem jak prawie co roku zaproszona do syna). Zgłosiłam się do robienia sałatki (umiem) i do upieczenia piernika (to będzie moje trzecie ciasto z życiu, mam tremę).
Gdzieś za morzami i rzekami jak dla mnie = po przeciwnej stronie W-wy. Początek o 20 - jak dla mnie prawie noc✨. Ale wybieram się i to na długo. Wszystkie mosty odwrotu popalone - poumawiałam się z kimś się dało i w jedną stronę i w drugą, swój voucher taxi zużyję na drogę tam. Wyjątkowo dobrze jestem w tym roku nastawiona do ludzi, hałasu, rozmów - jak do tej pory co prawda - czysto teoretycznie 😉.
Sukienki mam dwie - ciemno zieloną, sprawdzoną w zeszłym roku, jest idealna. Jej jedyna wada - w zeszłym roku już noszona. Druga jest czarna, cekinowa, na imprezę w sam raz i tak krótka, że co roku, ze dwa razy wyciągam ją z szafy, przymierzam (pod wpływem V., bo czytałam tu kilka już razy, że w szafie różne rzeczy dzieją się z ubraniami, że po pobycie tam, potrafią leżeć jakoś inaczej) i chowam z powrotem.
I jaki ja film ostatnio widziałam!! The Devil's Bath, opowieść wbijająca w fotel, wsysająca do środka i to nie tylko chwilowo, wciąż gdzieś tam jest w mojej głowie. Piękne zdjęcia, ciemne krajobrazy, życia tak inne od naszych i tak podobne jednocześnie...
Poniedziałek:27 km rower, 0,5h siłownia, dodatkowe 7 km = szczepienie przeciw odkleszczowemu zapaleniu opon mózgowych (mega zadowolona jestem, że wreszcie to zrobiłam, terminów na dwie kolejne dawki Medicover będzie pilnował, nie uda mi się "zapomnieć")
Wtorek: 20 km rower
Środa: 30 km rower + 0,5h
Czwartek: 20 km rower + 0,5h siłownia. Skończyłam słuchać Milkman, był całkiem niezły, ale nic we mnie nie poruszył. Co teraz...? Kilka pomysłów mam, na etapie niezdecydowania wygrzebałam jakąś niedokończoną Marian Keyes powieść, nic takiego, ale jako tło do kręcenia pedałami w sam raz
Piątek: 20 km rower, a po pracy naprawdę długi marsz, w poszukiwaniu ładnego selera naciowego. W sklepie za rogiem, pod tą nazwą była taka bardziej selerowa natka, w marketach warzyw nie kupuję, łatwo nie było
Sobota: 35 km rower + morsowanie. Po nocy z temperaturą tak -3 albo i więcej, całkiem gruby lód się zrobił, taki ze 2 cm grubości, a że wiatru nie było, ani śniegu, pokruszone kawałki wyglądają jak tafle szkła, a stojąc wśród nich, słychać dźwięk, jaki wydają indyjskie zawieszki z kryształkami. Jakie ciekawe fotki by były, taki mors trzymający taflę w rękach, jak lustro. Ale trudno jest zdjęcia robić w takich warunkach 😠.
Tak jak niektórzy, widząc, że święta nadchodzą, pierniczki zaczynają piec w ilości hurtowej, lampki wieszają i ozdoby, gorączkowo kolejne wyzwania zaczynają np - 7 kg w dwa tygodnie, ja zaczynam wzory na szydełkowe maskotki przeglądać, motki bawełny wyciągać i pod łóżko się wczołgiwać (jakie to szczęście, że odkurzyłam tam niedawno w ramach Wielkiegosprzątaniaprzedświętami) po to coś, czym maskotki się wypycha.
W tym roku moje serce zdobyła cała grupa postaci od Ana Carolina Figueiredo. Ale cierpliwości wystarczyło tylko na Panią Mikołajową.
Skończona kilka dni temu, wciąż nie mogła doczekać się fotki, no bo nie to światło, miejsce, pora..
Wczoraj woziłam ją w sakwie po parku, lesie, jak ciemno się zrobiło, w otwartym oknie ją postawiłam, na tle zapalonych daleko dekoracji. I nic, a raczej byle co.
Dopiero dzisiaj po morsowaniu (kolorowo było, bo klub ogłosił mikołajki, co znaczyło, że dużo osób stało w mikołajowych czapkach🤶🧑🎄), a w trakcie ja tak się zagadałam, że dwie nadmiarowe minuty postalismy w wodzie o tem. 3 stopnie, po ciepłym śniadaniu, pojechałam znowu z Panią Mikołajową na sesję do lasu. I tym razem się udało!!😀👍
Przepis tegoroczny, już ponad dwa tygodnie pijemy go regularnie piątek - niedziela: - duża garść pociętego jarmużu, wyjątkowo dobrze opłukanego, bo w tym roku białe jak śnieg, bardzo maleńkie muszki, siedzą na listkach - tak z pięć sztuk na wielki bukiet liści - 1/3 pęczka selera naciowego - dużo bo ja uwielbiam, a S. nie narzeka - duże jabłko cortland (w zeszłym roku jabłka było mniej, a w zamian była pomarańcza, ale tegoroczna bardzo, bardzo mnie rozczarowała - duża łyżka świeżo zmielonego siemienia lnianego + niecała szklanka wody i resztek herbaty ze świeżej mięty i owoców pigwowca w miodzie Wszystko zblendowane mocno, do konsystencji gęstej i puszystej. Dwa wielkie kubki zielonego koktajlu z tego wychodzą😋. W mojej porcji jest jeszcze białko.
Poniedziałek:20 km rower, 0,5h siłownia
Wtorek: 20 km rower, 0,5h siłownia, po pracy jeszcze krótka jazda na paznokcie - te u rąk malinowe, u nóg ciemno zielone ze złotym, zupełnie niepotrzebnym topem.
Środa: 30 km rower + 0,5h siłownia, wieczorem zbieranie informacji, jak organizacyjnie wygląda szczepienie przeciwko odkleszczowemu zapaleniu mózgu, bo ja, całe lato w krzakach, coraz więcej ich znajduję, na różnych etapach wgryzienia. Nie jest tak łatwo jak z grypą, musi być kwalifikacja lekarza najpierw, ale na szczęście mam to w pakiecie Medicover. W poniedziałek będzie dawka nr 1.
Czwartek: 20 km rower + 0,5h siłownia. Rano okropna niespodzianka, ja jak zawsze pod presją czasu wybiegam z domu, a mój rower stoi sobie z kapciem w przedniej oponie😠. Biegiem z powrotem, po klucz do piwnicy, po rower zapasowy i pędem do pracy na zapasowym niedopompowanym. Kolejna rozmowa z kolegą dlaczego ja wciąż na system z mlekiem w oponie się nie przestawiłam. Wieczorem rozmowa na ten temat w serwisie. Rezultat - w przedniej oponie nie mam dętki, tylko mleko. Nie dowierzam i ciągle tam zerkam, bo jak to tak 🤔
Piątek: 20 km rower. Chyba jednak Mikołaj uznał, że grzeczni byliśmy obydwoje, bo świąteczna półka, zapełniła się łakociami. Takimi wg mnie i S. łakociami = pierwsze w tym roku mandarynki (kwaśne jeszcze - ocena S.) bardzo elegancko wydane herbaty ziołowe na energię i oczyszczanie i wafle babcianki - nasze wspomnienie z wakacji, kupowane tylko w Długosiodle i to też nie zawsze tam obecne.
Sobota: 35 km rower, bardzo udane morsowanie i kolejny Mikołaj, a właściwie jego głowa, w wersji kamyczkowej.
W "moim" - parku dziś dużo biegaczy z poprzyklejanymi ogromnymi wąsami przyszło, akcja mająca panom przypominać, żeby dbali o zdrowie. Uśmiechali się szeroko wszyscy do wszystkich - ze mną włącznie😀. O 8 rano to było = całkiem przyjemny początek dnia.
Pogoda przyjemna jest u mnie, resztki liści wciąż na drzewach i dużo po nimi, wiatru prawie wcale, deszcz nieczęsto.
Potem morsowanie (zapomniałam neoprenowych butów i było na bosaka, tez po trawie spory kawałek i żwirku). Po gorącym śniadaniu - coś pomiędzy jajkiem sadzonym, a jajecznicą + kasza gryczana, 8 sztuk dużej fasolki i pół cykorii, na deser odżywka białkowa z siemieniem lnianym, jeszcze 25 km po okolicy, a tam!!! trzy!! malowane kamyki 🤩
Poniedziałek:20 km rower + 1h siłowni, luźniejszej na szczęście, niż tydzień temu
Wtorek: 17 km rower, i taka czapla spotkana po drodze. Malutka bardzo, niestrachliwa i nie buroszara tylko taka niebiesko szara bardziej..
Środa: 30 km rower + 0,5h siłownia.
Czwartek: 20 km rower (poranne 10 km w strugach deszczu)+ 0,5h siłownia
