Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Najbardziej bolesne uwagi dot. wagi które w życiu
usłyszałam...

Moja mama ma 145cm wzrostu i nosi rozmiar 42. Ja mam 168 i nosze rozmiar 38. Ale jak jestesmy gdzies w sklepie odziezowym razem to zawsze jak cos ma byc kupione na mnie to podkresla, zeby to bylo "duze",bo "to na ta duza dziewczyne"- ja juz przestalam walczyc, czasem litosciwy sprzedawca stawia moja mame do pionu mowiac, ze on tu "duzej dziewczyny nie widzi". Mama mojego narzeczonego ma ten sam rozmiar ubran ale tak samo zawsze umie mi tak dojebac, ze po suknie slubna napewno pojde z kolezanka a nie z tymi dwiema bo zespuja mi wszystko. Bo im sie nie podoba umiesniona i zbita sylwetka. Nie rozumiem jak mozna byc tak wrednym, sama przytylam po lekach sterydowych kiedys bardzo duzo i rozumiem, ze niektorzy ludzie sa tacy a nie inni- przeciez to nie moja sprawa i sami wiedza napewno co jest nie tak wiec ja sie pytam jak mozna byc tak bezczelnym i nie miec za grosz wyczucia w sobie.

och ja pamiętam że najbardziej o ironio potrafiła mi dopiec mama... jej komentarze nie były motywujące, mimo, że wiem, że ona zawsze chce dla mnie dobrze... Wiem, że to wynikało z troski, ale z drugiej strony czasami jak nie miała humoru to potrafiła to zrobić z premedytacją, w kąśliwy sposób dopiec wymigując się, że to robi dla mojego dobra. ale wiedziałam, że jest inaczej :P Cóż, te czasy minęły i wiesz co - po prostu rób swoje, o ile ktoś nie krytykuje Cię ktoś w konstruktywny sposób, to wtedy chyba dobrze, bo nie zawsze można słodzić, ale złosliwe uwagi po prostu żeby komuś dosadzić? puszczaj koło uszu. czasami zaboli, ale lepiej być zdeterminowanym i skupić się na sowim celu niż tracić energię na złośliwców :) pozdrawiam! :)

a i jeszcze siostra mojej babci zawsze porównywała mnie do swoich wnuczek chudych jak patyki, no super było.

Kiedyś wujek trzepnął takim tekstem, że w zasadzie nie jestem w stanie go przytoczyć, ale powiedział coś w stylu "nogi masz nawet, nawet, ale reszta...".To mistrz. I przy całej rodzinie oczywiście. I jeszcze w zeszłym roku też coś takiego powiedział, że dało mi to tyle motywacji, że wystarczyło na zrzucenie 10kg!

Po przeczytaniu przykładu nr 2 myślałam, że padnę. Wtf? Chyba najbardziej drażnią i bolą uwagi bliskich. U mnie też moja mama robi mi uwagi z subtelnością wyrzutni rakietowej. Ale mistrzem u mnie jest moja babcia, która średnio raz na miesiąc pokazuje mi stos rzeczy, które może ja bym sobie ponosiła, bo dla niej są już za duże. Niby nic wielkiego, ale szlag mnie trafia :/...

Tez miałam podobne sytuacje. Pierwsza w technikum(18l.) jak kolega z równoległej klasy zapytal mnie czy jestem w ciąży, odp mu, ze nie to pow, że tak wyglądam bo przybrałam tu i tam... Druga sytuacja jakies 3 lata temu, było ciepło - lato, wsiadając do samochodu usłyszałam komentarz od menela, który siedział z kolegami obok na ławce popijając wino, "patrzcie jakie udzisko!" nie skomentowałam, po prostu odjechałam.... Współczuję tym dziewczyną, które słyszą te paskudne komentarze od swoich matek :(mnie na szczęście to nie spotkało...

Ja miałam podobna sytuacje do pierwszej opisanej. Na wykładzie mimochodem był poruszony temat oceniania ludzi po wyglądzie. 30 osób na sali a koleś (młody wykładowca) podchodzi do mnie i mówi, że nie powinnam się przejmować tym, że jestem przy kości bo i tak jestem zajebistą laską. Chude osoby pewnie odebrałyby tą opinię jako pozytywną, ale ja się czułam jakbym dostała butem w twarz. A z drugiej strony nie mogę zrozumieć ludzi, którzy mówią innym, że są grubi, przytyli itp. Przecież każdy ma w domu lustro i wie jak wygląda. Ja wychodzę z założenia, że jak nie mam nic miłego do powiedzenia to się nie odzywam i tyle.

koleś w sklepie rzucił do mnie 'gdzie grubasie' gdy przechodziłam przez drzwi (cóż, uznałam, że mam prawo wejść pierwsza, ale chyba się myliłam). I swoją drogą doskonale rozumiem Twój dzisiejszy humor. Mam dokładnie to samo. A słowa tego kolesia zawsze pojawiają się wtedy, gdy mam ochotę po prostu umrzec.

Mi nikt nigdy nie mówił na ulicy ze jestem gruba ale często mówili że pewnie jestem w ciązy haha

Mnie przewaznie zaczepiaja sąsiadki mojej mamy takie mocno strsze i mówia - ale ty przytyłaś! a ja na to ,ale sie pani zestarzała ! I wtedy wiedzą juz jak człowiek się czuje,gdy ktos mu o wyglądzie mówi.

oo moja mamusia też jest mistrzem... A i ciotka i babcia też nie raz komentowały... I nie raz płakałam, jeśli może Cię to pocieszyć, przez ich dobre rady... Miałam wrażenie czasem, ze jak do nich przychodziłam, to nie ważna byłam ja, tylko to jak mogłam wyjść na ulicę w czym w czym wyglądam tak okropnie... A i mąż, a wcześniej narzeczony też daje mi popalić... Notoryczne zwracanie się do mnie przy wszystkich pączas też nie bywa miłe... Wspomnę, że ona ma znacznie większą nadwagę niż ja... :) Teraz jakoś sobie poradziłam z tym i jedyne co widzę to tylko lustrację i wzrok jak mogłaś, ale się nie odezwą...Aaa powiem więcej, w dzień ślubu myślałam, że się popłaczę... :) Nooo ale szkoda mi było makijażu :)

w sumie u mnie to kiedy schudlam wszyscy zaczeli mi mowic prawde; ze mysleli ze bylam w ciazy, ze masakra. Kolega taki dalszy raz sie zapytal o zdrowie dziecka. MASAKRA

na pewno każda z nas ma, ja nigdy nie zapomnę słów mojej kochanej mamuni - Ty to co byś nie założyła na siebie to i tak nie widać a Twoja siostra jest taka zgrabna, ehhh, masakra

Biologica w liceum, kiedy szłam pod tablicę do odpowiedzi, "A ty chyba jesteś grubsza od swojej matki!?"

jestem wredotą i na takie miłe uwagi zwykle reaguję rewanżem - panu na sygnalizacji świetlnej przeprowadziłabym kompleksową diagnozę stylu poczynając od włosów na uszach i w nosie, niedoboru włosów na głowie (w zależności od stanu faktycznego), stanu paznokci, świeżości oddechu i doboru skarpet do sandałów...pan na ławce powinien usłyszeć zdecydowanie, że gdyby lepiej inwestował wszystkie 20-groszówki już by był bogaty jak Bill Gates

Ludzie to naprawdę kultury za grosz nie mają, ehh.. U mnie to ogólnie w rodzinie, były różne komentarze, na temat mojej wagi, porównywanie z tym, co było kiedyś, a kiedyś byłam chudzinką. Tak czy owak, to nie było miłe.. Pozdrawiam ;**

mozna by pomyslec ze po ulicach sami stylisci i znawcy mody chodza, kurcze ..nie rozumie dlaczego obcy facet na ulicy czuje sie upowazniony udzielac rad co do wygladu...