Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Czy śmierć boli???

Witajcie,

kilka dni temu byłam w klinice z moim tatą. Onkolog powiedział że tata nie nadaje się do leczenia a chemia nie przyniosła oczekiwanego rezultatu.

Tata dostał karteczkę ze skierowaniem do hospicjum.

W hospicjum dowiedziałam się, że trzeba czekać miesiąc żeby zostać pacjentem( hm nie wiedziałam że oprócz kolejek do specjalistów w Polsce czeka się też w kolejce do hospicjum)

Nie zamierzamy oddawać taty do hospicjum. Oczywiście jeśli tabletki nie będą już działać wtedy rozważymy taką opcję.

Cóż,kilka dni przepłakałam, poczucie bezsilności dobija.

Powoli staram się oswajać z tą myślą, staram się ,,jakoś " przygotować.

Tata stał się milczący, ciężko z nim porozmawiać co oczywiście rozumiem ale chciała bym się dowiedzieć co czuje, co myśli, żeby w jakikolwiek sposób mu pomóc.

Nie wiem czy wspominałam ale mam jednego brata. Wkurza mnie niesamowicie bo nie odwiedził taty od kilku miesięcy, nie interesuje się kompletnie jego stanem zdrowia nie mówiąc o opiece nad chorym.Ja wszystko załatwiam: wózek, materac, kule, tabletki, pomagam ile mogę - gotuje sprzątam, robię opatrunki.Moja mama ma problemy z kręgosłupem, nie może dźwigać więc mycie, przebieranie taty to moje zadanie.Czasem jest ciężko i pomoc brata była by wskazana ale jak widać nie poczuwa się do obowiązku.

Chciała bym być silniejsza, twardsza  - myślałam że mam mocny charakter. Jednak nie.

Dodajcie mi siły.

Co do tytułu wpisu - zastanawiałam się czy śmierć boli, czy powinnam porozmawiać o śmierci z tatą czy się boi tak samo jak ja.

,,z ulgą dowiedzieliśmy się, że sama śmierć nie jest bolesna. W ostatnich dniach umierający nie odczuwają już głodu ani pragnienia. Organizm stopniowo się odwadnia. Nie ma już wydzielin, moczu ani stolca, flegmy w płucach. Oznacza to mniejszy ból w brzuchu, mniejsze mdłości. Zanikają wymioty i kaszel. Całe ciało spowalnia. Umierającemu zasycha w ustach (...) ogarnia go wyczerpane, spogląda na wszystko jak by z daleka, czuje się dobrze, czasem odczuwa nawet lekkie uniesienie (...) w ostatnich godzinach życia często słyszy się inny oddech, zwany śmiertelnym charkotem.Później następuje kilka niepełnych oddechów  i mimowolne skurcze ciała i twarzy które są czymś w rodzaju oporu przed utrata siły życia.Nie zdradzają one cierpienia ,lecz stanowią oznakę braku tlenu w tkankach. Potem mięśnie dają za wygraną i wszystko się kończy"

Moja dieta polega obecnie na nie rzuceniu się na jedzenie żeby nie spieprzyć ostatnich efektów które osiągnęłam.

Chce już tylko żeby tatę nie bolało.

Życzcie mi wytrwałości.