Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
I-szy tydzień- złe dobrego początki...

   Nastawiam się na ciężką pracę.
   Jak coś planuję, to od początku ze szczegółami. Uzbierałam zapas płyt z ćwiczeniami (różne, w zależności od mojego nastroju), kosmetyków wyszczuplająco- ujędrniających na intensywnie chudnące ciało (mam zamiar założyć bikini rozmiaru 36/38 jeszcze tego lata, nie sprawiając nikomu przykrości widokiem obwisłej skóry)  i  spore ilości aptecznych specyfików do łykania, które pomogą polepszyć wyniki moich działań zewnętrznych.  
 Nie mam już wymówki, bo od dłuższego czasu nie karmię piersią. Obiektywny obserwator moich poczynań stwierdził, że dojrzałam psychicznie do podjęcia tego trudu.
I ślicznych ubranek na 'szczupaka' jakoś dziwnym zrządzeniem losu nagle mi przybyło- koleżanka wyjechała na stałe za granicę i  15 kg 'nadbagażu' lotniczego mi nie poskąpiła. A, że z rodzaju twiggy...
 Jest jeszcze jeden- wiem, że nie najszlachetniejszy- motywator. Znajome, całkiem młode małżeństwo funkcjonujące niegdyś wzorowo zaczyna 'kuleć', bo Jej atrakcyjność w ostatnim czasie zostawia wiele do życzenia (choć ma warunki i środki, żeby temu zaradzić). A On coraz częściej 'omiata wzrokiem' cudze żony... Noszę Jej zdjęcie w portfelu- za żadne skarby świata nie chcę tak wyglądać..! Nie pomagają nawet markowe ciuchy...